چکیده:
تمثیل روّیای پروانه، یکی از جالبترین و تاثیرگذارترین بخشها در میان نوشتههای
زیبای جوانگزه است. این مقاله. روّیای پروانة جوانگزه راب رویکردی میانرشتهای
توصیف خواهد کرد. بازنگری منابع اسطورهای و دینی» آشکار میکند که تصویر پروانه
به نحو گستردهای برای نمادپردازی خود انسان یا روح» فهم شده است. مطالعات علمی
صورت گرفته در باب تحربة بد مسئلة خودآگاهی و س دولایهبودن خود اشاره
دارد. در ادامه» چشماندازهای فلسفی و روانشناختی تفاوت میاآن «وو» (Wu ) بد معنای
خود و «و» (Wo) به معنای خودء خود و من» روح جسمانی و معنوی را برجسته میکند
و به من اجازه میدهد فرضیة «خودبیگانگی»ام را بیازمایم.
خلاصه ماشینی:
آنچه در پی میآید، ترجمه ٔ دقیق تر مـن از ایـن قطعـه اسـت کـه بـه نظـر میرسد برای خواننده ٔ انگلیسیزبان نامأنوس باشد، اما در عین حال ، ایهام نسـخه ٔ اصـلی چینی را حفظ کرده است .
با این حال ، اگر ما آن دو را به دقـت بسـنجیم ، متوجـه خـواهیم شـد کـه هـر دو روایـت ، مشخصه های مشترکی همچون مضمون رهایی، تجربه ٔ زیبایی و تبدل از حالـت بشـر بـه پروانه دارند؛ یعنی حالتی که یا دم مرگ یا در هنگام دیدن رؤیا اتفـاق مـیافتـد.
در مقابل ، در نوشته های اسطوره ای و دینی فرهنگ های سراسر جهان ، ما نمونـه هـای فراوانی از در نظر گرفتن پروانه به عنوان نماد خود تبدل پذیر بشر میبینیم کـه بـه طـور مشهود با عنوان «روح انسان » به آن اشاره شده است .
با این حال ، در فصل جیبیو (Zhibeiyou) از کتـاب جوانگ زه ، مفاهیم سنتی چینی در باب روح معنوی (هان 魂)Hun( ) و روح زمینی (پو魄) (Po) همواره آنچه را در پی مرگ رخ میدهد شرح داده است : با یک تبدل ، تو زندگی میکنی؛ و با تبدلی دیگر، میمیری.
در نظر گرفتن پروانه به عنوان خود در حال رؤیا با دیدگاه پیش تـر مـا، یعنـی اینکـه پروانه نمادی برای خود یا روح بشر بود، ارتبـاط دارد؛ خـود یـا روحـی کـه بـر طبـق جوانگ زه ، در زمان خواب ما نیز فعال است (ارواح معنوی آنها در حـال خـواب نیـز در تعامل اند).
این دو رؤیا به همان پیچیدگی رؤیای پروانه ٔ جوانگ زه است .