چکیده:
سه رساله اول و دوم تیموتائوس و تیتوس در عهد جدید، منسوب به پولس، معروف به رسالات شبانی هستند. وثاقت این رسالات تا قرونوسطی موردپذیرش بود اما با شروع جریان نقد تاریخی کتاب مقدس همچون دیگر نوشته های کتاب مقدس، سندیت و محتوای این رسائل موردبررسی جدید قرار گرفتند. این مقاله درپی پاسخ به دو سوال درباره این رسالات است؛ نخست بررسی انتساب این رسالات به پولس و دوم تاثیر آموزهها و الهیات این رسالات بعد از جریان نقد تاریخی کتاب مقدس. نخستین بار شلایرماخر سندیت این رسالات را مورد تردید قرار داد و دانشمندان بعدی با تایید نظر او دلایل بیشتری را ارائه دادند. روش بررسی ای مسئله روش تحلیل مفهومی است. به نظر میرسد پولس نویسنده حقیقی رسالات شبانی نیست. علیرغم تمامی نقدها و بررسیها، امروزه رسالات شبانی منشا الهام و تاثیر در جامعه مسیحی هستند. تاثیر رسالات شبانی بر ساختار کلیسای مسیحی، الگوی رفتاری مومنان و انجمنهای خیریه هنوز قابلتوجه است
The first and second of Timothy and Titus in the New Testament, attributed to Paul, are called the Pastoral Epistles. The credibility of these epistles were acceptable until the Middle Ages, but with the onset of the Biblical historical critique, the authenticity and content of these epistles like other parts of Bible were reviewed. This article is going to answer two questions about these letters, the attribution of these letters to Paul, and then, the influences of teachings and theology of the epistles after the historical criticism of the Bible. Schleiermacher was the first critic of the authenticity of these letters and later scholars confirmed his opinion by providing further arguments. Method of study is conceptual analysis method. It seems that the actual writer of the Pastoral Epistles is not Paul, and despite all the reviews and surveys, nowadays Pastoral Epistles are a source of inspiration and influence in the Christian community. The influences of Pastoral Epistles on the structure of the Christian Church, the pattern of believer's behavior and charity associations are still significant.
خلاصه ماشینی:
رسالات اول تیموتائوس و دوم تیموتائوس (Timothy) و تیتوس (Titus)، سه رساله از مجموع چهارده رسالۀ منسوب به پولس در عهد جدید، مشهور به رسالات شبانی (Pastoral Epistles) است.
برخورد جامعۀ مسیحی با رسالات شبانی در مواجهه با نقد آنها چگونه است؟ نخستین کسی که در سندیت رسالات شبانی تردید کرد فردریش شلایرماخر (Friedrich Schleiermacher) بود که تنها علیه انتساب رسالۀ اول تیموتائوس به پولس بحث کرده است.
نکتۀ دیگر اینکه بهنظر میرسد قطعاتی از رسالات شبانی که موثق و نوشتۀ خود پولساند، مثلا اکثر محققان معتقدند بخشهایی از دوم تیموتائوس (4/ 6-22) متعلق به خود پولس است، زیرا مطالب آن با شور خاص پولس، تغییر ناگهانی موضوعات، و با اصطلاحات نگارشی او بیان شده است (Voorst 2005: 449).
بهنظر میرسد رسالۀ دوم تیموتائوس در روم، جایی که نویسنده زندانی بوده است، نوشته شده است (دوم تیموتائوس: 1/ 17)؛ اما جزئیات و شرایط بیانشده در این رسالات با هیچ بخش شناختهشدۀ زندگی پولس سازگاری ندارد و اغلب با اطلاعات قابلاعتمادتری که در رسالات دیگر پولس و کتاب اعمال رسولان یافت میشود تناقض دارد (Boring 2012: 374).
بهنظر میرسد استراتژی اولیه برای انجام این کار این است که رهبران برجسته و نمونهای که آموزههای اصیل را از سنت پولسی بهارث بردهاند انتخاب شوند تا با صدای بلند آنها را اعلام کنند و آموزش دهند (اول تیموتائوس: 4/ 11، 16)؛ اما آنچه بسیاری از محققان باور دارند این است که با پذیرش اینکه رسالات دیرتر از زمان خود پولس و بهدست فردی غیر از پولس نوشته شدهاند، ما در آنها هیچگونه مباحثه و جدل کلامیای با جزئیات میان پولس با این معلمان دروغین در متن رسالات نمیبینیم، مانند آنچه در رساله به کولسیان (باب دوم) مشاهده میکنیم (Koester 2007: vol.