چکیده:
تحقیق حاضر به بررسی سازوکارهای راهبری شرکتی و عملکرد کوتاه مدت عرضه اولیه سهام
میپردازد که در آن عملکرد سهامهای عرضه اولیه در طی سالهای ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۹ دو ماه پس از
عرضه آن در بورس اوراق بهادار تهران محاسبه و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. در این تحقیق
ابتدا به مقایسه میانگین بازدهی سهام عرضه اولیه و بازدهی شاخص بورس در طی یک دوره دو ماهه
پس از عرضه اولیه سهام پرداخته شده است. نتایج تحقیق نشان میدهد که میانگین بازدهی سهام عرضه
اولیه بیشتر از میانگین بازدهی بازار طی دوره متناظر است. این پدیده به قیمتگذاری کمتر از واقع
سهام معروف است و سبب کسب بازدهی غیرعادی مثبت برای خریداران سهام عرضههای اولیه
میشود. در ادامه اثر سازوکارهای راهبری شرکتی در غالب سه متغیر آندازه هیات نسبت اعضای
غیر موظف و متمایز بودن مدیرعامل و رئیس هیات مدیره بر کسب بازدهی بیشتر سهام عرضه اولیه
نسبت به بازدهی بازار یک بار به صورت مجزا و یک بار به صورت توام مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج تحقیق نشان میدهد که بین تعداد اعضای هیات مدیره و کسب بازدهی بیشتر سهام عرضه اولیه
نسبت به بازدهی بازار رابطه معناداری وجود ندارد، بین نسبت اعضای غیر موظف و کسب بازدهی
بیشتر سهام عرضه اولیه نسبت به بازدهی بازار رابطه معناداری وجود دارد؛ بین متمایز بودن مدیرعامل و
رئیس هیات مدیره و کسب بازدهی بیشتر سهام عرضه اولیه نسبت به بازدهی بازار رابطه معناداری
وجود دارد و میان سازوکارهای راهبری شرکتی و کسب بازدهی بیشتر سهام عرضه اولیه نسبت به
بازدهی بازار رابطه معناداری وجود دارد.