چکیده:
هدف پژوهش حاضر ساخت، روایی سنجی و اعتبار یابی مقیاس رشد زبان کودکان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع آزمونسازی بود. در مرحله اول برای ساخت مقدماتی مقیاس رشد زبان کودکان، از مبانی نظری و تجربی و توجه به توانشهای رشدی کودکان استفاده گردید و سپس از میان نواحی ششگانه آموزشوپرورش شهر اصفهان به روش نمونهگیری چندمرحلهای 52 کودک (دختر و پسر) از مهدهای کودک، مراکز پیشدبستانی و دبستانهای شهر اصفهان انتخاب شده و مقیاس بر روی آنها اجرا و روانسنجی شد. در مرحله دوم 200 کودک به روش کوکران، از این مراکز انتخاب گردید. بهمنظور بررسی پایایی و روایی ابزار، مقیاس رشد زبانی کودکان و مقیاس رفتار سازشی واینلند بر روی گروه نمونه (200 کودک) اجرا شد. دادههای حاصل از ابزار پژوهش با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ، روایی سازه به روش تحلیل عاملی تأییدی و روایی ملاکی تحلیل گردید. نتایج نشان داد که ضریب پایایی کل مقیاس رشد زبانی کودکان،0/98 و ضریب پایایی 2 خرده مقیاس آن 0/96 است. نتایج تحلیل عاملی تأییدی، مدل 2 عاملی (زبان دریافتی و زبان بیانی) مقیاس رشد زبانی کودکان را تأیید کرد. همچنین همبستگی بین مقیاس رشد زبانی کودکان و مقیاس رفتار سازشی واینلند 0/91 محاسبه شد که بیانگر روایی ملاکی مقیاس رشد زبانی کودکان است. مقیاسرشد زبان کودکان، از پایایی و روایی مناسب برای ارزیابی و سنجش رشد زبان دریافتی و زبان بیانی کودکان زیر 8 سال دارا میباشد
خلاصه ماشینی:
در مرحله اول برای ساخت مقدماتی مقیاس رشد زبان کودکان ، از مبانی نظری و تجربی و توجه به توانش های رشدی کودکان استفاده گردید و سپس از میان نواحی شش گانه آموزش وپرورش شهر اصفهان به روش نمونه گیری چندمرحله ای ٥٢ کودک (دختر و پسر) از مهدهای کودک، مراکز پیش دبستانی و دبستان های شهر اصفهان انتخاب شده و مقیاس بر روی آن ها اجرا و روان سنجی شد.
این ابزار اطلاعات معتبری را در زمینه رشد واژگان درکی و بیانی کودک و همچنین استفاده کودک از حرکات بیانگر نمادین و ارتباطی در مهروموم های اولیه زندگی در دو فرم جداگانه برای کودکان سن ٨ تا ١٦ ماهگی و ١٦ تا ٣٠ ماهگی ارائه میدهد که در این پژوهش به تعیین مشخصات روان سنجی فرم یک برای کودکان سن ٨ تا ١٦ ماهگی پرداخته شد و نتایج پژوهش نشان داد روایی صوری و محتوایی آزمون CDI با در نظر گرفتن نقطه نظرات دو زبان شناس ، دو آسیب شناس گفتار و زبان و والدین ، مناسب است .
پژوهش محمودی، ظریفیان ، کاظمی و شیرازی (١٣٩٣) با عنوان انطباق پرسشنامه تجدیدنظرشده برقراری ارتباط (نسخه دوم )١ به زبان فارسی و تعیین ویژگیهای روان سنجی آن که بر روی کودکان ٧ تا ٩ سال دارای رشد طبیعی زبان در مدارس ابتدایی شهر تهران صورت گرفت نشان داد روایی محتوایی گویه ها بالاتر از ٠/٧٥ و ضریب آلفای کرونباخ زیرمجموعه ها بین ٠/٦٦ تا ٠/٧٤ بود و نتایج پایایی بازآزمایی بعد از دو هفته ، بالاتر از ٠/٩٠ به دست آمد.