چکیده:
رئیسجمهوری آمریکا به ضمیمة مصوبهای که به قانون تبدیل شده یا میشود، معمولا اعلامیه یا بیانیهای صادر میکند که به آن بیانیة امضایی میگویند. بیانیة امضایی از اهمیت ویژهای در نظم اساسی آمریکا برخوردار است؛ زیرا دیوان عالی و دادگاههای فدرال از آن به عنوان منبعی برای صدور حکم استفاده میکنند. بیانیههای امضایی به سه نوع؛ بلاغی، تفسیری و اساسی تقسیم میگردند که میتوانند به عنوان ابزاری فرعی و کمک کننده برای دیگر قوا و نهادهای ذینفع در جهت فهم صحیح قانون و صیانت از قانون اساسی موثر باشند. بحثهایی دربارة اساسی بودن استفاده از بیانیة امضایی وجود دارد؛ ولی به این دلیل که در قانون اساسی در مورد اعمال یا عدم اعمال آن صراحتی وجود ندارد، روسای جمهور از آن به عنوان ابزاری بلاغی، تفسیری و اساسی استفاده میکنند.
خلاصه ماشینی:
اوج اسـتفاده از ایـن گونـه بیانیه ها به دولت جرج دبلیو بوش بر می گـردد کـه وی ٢٢٨ بیانیـۀ امـضایی در هـشت سـال دورة ریاست جمهوری اش صادر کرد و ١٠٧ مورد قانون مصوب کنگره را مغایر قانون اساسـی دانـست و در مواردی خواهان عدم اجرای آن ها گردید (٤ :٢٠٠٧ ,Halsteed) به طوری که بـه قـول برخـی (٢٠٦ :٢٠٠٨ ,Campbell and Jamieson) بوش حق وتوی خود را واگذار کرده و هـر قـانونی را که روی میز او قرار گرفت ، امضا نموده و این گونه بیانیه ها را برای عدم استفاده از وتو به کار برد.
در واقع رئیس جمهور از طریق صـدور بیانیـۀ امضایی بلاغی دیدگاه ها و نظرات خود را پـس از امـضای قـوانین نـشان مـی دهـد؛ بـرای مثـال ، رئیس جمهور کلینتون که بیشترین بیانیۀ امضایی بلاغی را صادر کرده و تأثیر به سزایی نیز در ایـن رابطه داشته است ، پس از امضای قانون آفریقا: روزنه های امیدواری ١ مصوب ١٩٩٨ بیـان کـرد کـه این قانون که به وسیلۀ کنگره با حمایت گستردة احزاب تـصویب شـده اسـت ، تأکیـد مجـددی بـر اهمیت کمک به آفریقایی ها، تأمین غذا و درآمد لازم برای آن هاست و اظهار امیدواری کرده اسـت که این گونه قوانین بـه وسـیلۀ کنگـره مـورد حمایـت قـرار گیـرد٢.