چکیده:
<span style="font-family:b nazanin;"><span style="font-size:10.0pt;">مقاله "تبریز، شهر بدون گدا: مطالعه جامعه­ شناختی مواجهه شهروندان با پدیده تکدی</span></span><span dir="LTR"><span style="font-family:times new roman,serif;"><span style="font-size:10.0pt;"></span></span></span><span style="font-family:b nazanin;"><span style="font-size:10.0pt;">گری" که در شماره بهار و تابستان 1396مجله مسائل اجتماعی ایران منتشر شده، مورد نقد عالمانه همکاران ارجمند آقایان دکتر محمدرضا طالبان و دکتر محسن نوغانی قرار گرفته است. این نقد در همین شماره مجله (بهار و تابستان 1397) چاپ شده است. با تشکر از همکاران محترم به خاطر طرح دیدگاه ­های انتقادی خود، در این نوشته تلاش می شود به نقد مطرح شده به اجمال پاسخ داده شود. </span></span><br>
<span style="font-family:b nazanin;"><span style="font-size:10.0pt;">نقد طالبان و نوغانی دارای سه محور اصلی به شرح زیر است:</span></span><br>
<span style="font-family:b nazaninmso-ascii-font-family:times new roman;"><span style="font-size:10.0pt;">1. طرح تحقیق دارای تورش انتخاب است و مطالعه مورد انتخاب شده یعنی شهر تبریز نمی تواند ما را به یک تبیین علی قانع کننده برساند؛</span></span><span dir="LTR"><span style="font-family:times new roman,serif;"><span style="font-size:10.0pt;"></span></span></span><br>
<span style="font-family:b nazanin
mso-ascii-font-family:times new roman;"><span style="font-size:10.0pt;">2. روش انتخاب شده یعنی روش کیفی و نظریه زمینه ای برای موضوع تحقیق مناسب نیست؛</span></span><br>
<span style="font-family:b nazanin
mso-ascii-font-family:times new roman;"><span style="font-size:10.0pt;">3. نویسندگان مقاله دانش عامیانه را بر دانش علمی مرجح دانسته اند، در حالی که دانش عامیانه در مقابل دانش علمی فاقد ارزش و اعتبار است.</span></span><br>
<span style="font-family:b nazanin;"><span style="font-size:10.0pt;"> در ادامه با همان ترتیبی که نقدها مطرح شده اند به آنها پاسخ داده میشود.</span></span>