چکیده:
در کنار تاسیس روزنامه، مسئله تاسیس مدارس جدید از مهمترین دغدغههای آموزشی- فرهنگی برای نوسازی ایران پیش از انقلاب مشروطه است. تاسیس مدارس جدید واکنشی بود به ناکارآمدی آموزش سنتی برای ورود ایران به دنیای مدرن. از این روست که در روزنامههای این دوره نیز این دغدغه به مثابه یک مسئله مطرح میشود. از جمله روزنامههایی که در این زمینه اهتمامی ویژه دارد، روزنامه «حکمت» است. بدین ترتیب سوال پژوهش حاضر این خواهد بود که «روزنامه حکمت از لزوم تاسیس مدارس جدید چه اهدافی را دنبال میکرد؟» نگارندگان معتقدند «نویسندگان روزنامه حکمت با درک ناقص و یک سویه از بسترهای مدرنیته و بدون فهم دقیق از تاثیر شرایط عینی (اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و بین المللی) اثرگذار بر گسترش آموزش در غرب، تصور می کردند ایجاد نهضت مدرسه سازی، بسترهای «ترقی» ایران را فراهم می آورد». برای فهم تلقی و رویکرد این نشریه، از روش هرمنوتیک قصدگرای اسکینر سود خواهیم برد.
خلاصه ماشینی:
بدين ترتيب سؤال پژوهش حاضر اين خواهد بود که «روزنامه حکمت از لزوم تأسيس مدارس جديد چه اهدافي را دنبال ميکرد؟» نگارندگان معتقدند «نويسندگان روزنامه حکمت با درک ناقص و يک سويه از بسترهاي مدرنيته و بدون فهم دقيق از تأثير شرايط عيني (اقتصادي، اجتماعي، سياسي و بين المللي) اثرگذار بر گسترش آموزش در غرب ، تصور ميکردند ايجاد نهضت مدرسه سازي، بسترهاي «ترقي» ايران را فراهم ميآورد».
بنابراين ، سؤال اين پژوهش اين است که «روزنامه حکمت از لزوم تأسيس مدارس جديد چه تلقياي داشت و چه اهدافي را دنبال ميکرد؟» در پاسخ به اين پرسش ، مقاله حاضر تلاش خواهد کرد تا اين فرضيه را تبيين کند که «اين نشريه با نقد عملکرد مکاتب قديم و با نيت پيوند ميان علم و عمل در عرصه آموزش از طريق تأسيس مدارس جديد، هدف خود يعني پيشرفت و ترقي ايران را دنبال مي کرد».
در همين راستا، در ادامه ، به پيشينه پژوهش ميپردازيم و براي بهره گيري از بحث روش شناسي، پس از معرفي اجمالي روزنامه حکمت ، ابتدا زمينه اي که آموزش ايران تا پيش از تأسيس مدارس جديد بر آن بنا شده بود را به بحث ميگذاريم تا دغدغه مؤلف يا مؤلفان را دريابيم و انگيزه هاي آنان از طرح راه کار تأسيس مدارس جديد را مورد واکاوي قرار دهيم و سپس به اهداف و راهکارهايي که آنان از بحث مدارس جديد دنبال ميکردند، خواهيم پرداخت .