چکیده:
پژوهش حاضر با هدف شناسایی سازوکارهای توسعه استعدادها در صنعت برق ایران، با استفاده از روش پژوهش آمیخته صورت گرفت. در بخش کیفی، جامعه آماری شامل خبرگان دانشگاهی، مدیران و معاونان منابع انسانی و استعدادهای صنعت برق بوده که با 19 نفر از آنها مصاحبه هایی عمیق و هدفمند به عمل آمد. برای تحلیل داده ها در بخش کیفی از فن تحلیل موضوعی (تم) استفاده شد و روایی یافته های پژوهش با استفاده از فنون بررسی توسط اعضاء، سه سویه نگری منابع داده ها و بررسی همتا تایید گردید. در بخش کمی، جامعه آماری شامل کلیه استعدادهای صنعت برق بوده که مشتمل بر 279 نفر بودند و از این میان با استفاده از فرمول نمونه گیری لوی و لمشو (1981)، 134 نفر به طور تصادفی به عنوان نمونه انتخاب گردید. جهت گردآوری داده ها از یک پرسشنامه محقق ساخته 56 سوالی استفاده شد. برای تحلیل داده ها از مدل یابی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی (PLS) استفاده گردید. نتایج حاصل از تحلیل موضوعی متون مصاحبه ها نشان داد که مهمترین سازوکارهای توسعه استعدادها در صنعت برق ایران شامل نشست های درون/ برون سازمانی، مسیر پیشرفت شغلی مدیریتی، مسیر پیشرفت شغلی تخصصی، خود توسعه ای، مربیگری، جانشین پروری، آموزش، مدیریت عملکرد، تکنیک های طراحی مشاغل، کار تیمی، یادگیری عملی، تسهیم دانش و شبکه سازی بود. نتایج آزمون تی نشان داد که همه سازوکارهای شناسایی شده از نظر استعدادهای صنعت برق در حد مطلوبی ارزیابی شده اند. همچنین، نتایج تحلیل عاملی تاییدی نشان داد که همه متغیرهای مشاهده پذیر و مکنون دارای بار عاملی بالاتر از 70/0 روی متغیر مکنون متناظر خود هستند، لذا در سطح 01/0 معنی دار بوده و مورد تایید قرار گرفتند. به عبارت دیگر، مولفه های 13 گانه شناسایی شده در بخش کیفی می توانند به عنوان عوامل زیر بنایی سازوکارهای توسعه استعدادها به کارفته و آن را پیش بینی نمایند.
خلاصه ماشینی:
نتايج حاصل از تحليل موضوعي متون مصاحبه ها نشان داد که مهمترين سازوکارهاي توسعه استعدادها در صنعت برق ايران شامل نشست هاي درون/ برون سازماني، مسير پيشرفت شغلي مديريتي، مسير پيشرفت شغلي تخصصي، خودتوسعه اي، مربيگري، جانشين پروري، آموزش، مديريت عملکرد، تکنيک هاي طراحي مشاغل ، کار تيمي، يادگيري عملي، تسهيم دانش و شبکه سازي بود.
توسعه استعدادها بيش از پيش به يک چالش براي سازمانها تبديل شده (٢٠١١ ,Wang-Cowham) لذا، مديران منابع انساني بايد استعدادهاي درست را در افراد درست و در زمان درست و به روشي درست پرورش دهند تا از اين طريق تضمين نمايند که از ذخيره کافي استعداد برخوردار هستند (٢٠١٠ ,Shaffer &Haskins ).
يافته ها نشان داد که از منظر خبرگان مورد مصاحبه ، مهمترين سازوکارهاي اثرگذار بر توسعه استعدادها در صنعت برق شامل نشست هاي درون/ برون سازماني، مسير پيشرفت شغلي مديريتي (عمودي)، مسير پيشرفت شغلي تخصصي (افقي)، خودتوسعه اي، مربيگري، جانشين پروري، آموزش، مديريت عملکرد، تکنيک هاي طراحي مشاغل ، کار تيمي، يادگيري عملي، تسهيم دانش و شبکه سازي ميشود (جدول ٢).
يافته هاي پژوهش در بخش کيفي نشان داد که از نظر افراد مورد مصاحبه ميتوان با استفاده از سازوکارهاي نشست هاي درون/ برون سازماني، مسير پيشرفت شغلي مديريتي (عمودي)، مسير پيشرفت شغلي تخصصي (افقي)، خودتوسعه اي، مربيگري، جانشين پروري، آموزش، مديريت عملکرد، تکنيک هاي طراحي مشاغل ، کار تيمي، يادگيري عملي، تسهيم دانش و شبکه سازي زمينه هر چه بهتر توسعه استعدادهاي صنعت برق را فراهم نمود.