چکیده:
با توجه به افزایش آسیب های اجتماعی لازم است شاخص های سلامت اجتماعی به طور دقیق مشخص و در جهت بهبود آن ها تلاش شود. در واقع سلامت و رفاه اجتماعی در کنار سلامت جسم و روان از اهمیت ویژه ای بر خورداراست. و باید بدانیم که این شاخص ها به سه حیطه فرد، خانواده و جامعه وابسته میباشند. مقاله حاضر پژوهشی کاربردی است واز حیث روش نیز یک تحقیق توصیفی بود. در این مطالعه با استفاده از روش کتابخانه ای و مراجعه به نشریات تخصصی و سایت های علمی، مطالعات و مقالات مرتبط اولیه گردآوری وجمع بندی شدند و نتایج حاصل از جستجو حدود 340 مقاله داخلی و خارجی بود که از بین آن ها 10 مقاله انتخاب و بررسی شد. عوامل مختلف تاثیر گذار بر سلامت و رفاه اجتماعی شامل سرمایه اجتماعی، امنیت اجتماعی، فقر، بی عدالتی، بیکاری و حتی تفاوت های جنسیتی است. ارتقای این عوامل بدون همکاری بخش های مختلف امان پذیر نیست. در واقع می توانیم با بهبود در برنامه های پیشگیری و اصلاح شیوه زندگی باعث افزایش شاخص های سلامت و رفاه اجتماعی شویم. لازم است که دولت مردان با تمرکز بر روش هایی که باعث افزایش این شاخص ها می شود توجه ویژه ای به افرادی در طبقات پایین و گروه های حساس جامعه کنند.
خلاصه ماشینی:
در مطالعه ای دیگر سلامت اجتماعی را کمیت وکیفیت درگیر شدن و تعامل فرد با اجتماع به منظور ارتقاء رفاه آحاد جامعه تعریف کرده است که این تعامل موجب ارتقاء سرمایه اجتماعی، امنیت اجتماعی، کاهش فقر و بی عدالتی میشود و نقطه مفابل آن افزایش آسیب های اجتماعی میباشد(B.
در سال 1353 وزارت رفاه اجتماعی با هدف فراهم و گسترش خدمات رفاهی و ایجاد هماهنگی، ایجادیک نظام مطلوب و نظارت بر اینگونه موارد ایجاد شد(Industrial Management:Social Welfare and Department, 1974).
بررسی ها نشان داده اند که تفاوت های جنسیتی هم میتواند جز عوامل تعیین کننده سلامت اجتماعی باشد(World Health Organization, 2010).
نتایج miringoff fordham مطالعه ی وی نشان میدهد که دید جامعه نسبت به این زنان منفی بوده و از آنجا که غالبا از پشتوانه و حمایت مناسبی برخوردار نیستند، در برخورد با دیگران بسیار محتاطانه عمل میکنند که همین مسئله باعث تأثیر منفی بر مهارت های ارتباطی آن ها میشود و آن ها نمیتوانند خواسته های خود را به راحتی بیان کنند و در نهایت این امر موجب سلب اعتماد در دیگر افراد جامعه شده و منجر به کاهش سلامت اجتماعی سرپست خانوار گردیده است(Ramezani M Yahyazadeh H, 2013:101).
در مطالعه کدخدایی در سال 2013 مشخص شد که متغییر های میزان تحصیلات پدر و مادر و شاخصهای کیفیت زندگی، بر میزان سلامت اجتماعی تأثیر گذار است(FATEMEH KADKHODAEE and SHURESH LOTFI,2013).
همچنین نجف آبادی در مطالعه خود که بر روی زنان شهر اصفهان انجام داد بیان نمود که در زنان میزان تحصیلات رابطه مستقیمی با افزایش سلامت اجتماعی در آن ها دارد(اقلیما and ابراهیم نجفآبادی, 2011).