چکیده:
یکی از مظاهر خلقت خداوند متعال که نقشی مهم و درخور توجه در نظام طبیعت و زندگی بشری دارد حیوان می باشد. فرموده خداوند متعال است که به پاس نعمت های ارزانی داشته او را شکرگذار بود نه ناسپاس. از جمله نعماتی که برای انسانها قرارداده آن است که وی را اشرف مخلوقات آفریده و آنچه در آسمانها و زمین وجود دارد به تسخیرش درآورده است. شایسته اشرف مخلوقات نیست که ناسپاسی کند و از قدرتی که خداوند به او ودیعه داده ، استفاده نابجا نماید. اما در عصر حاضر همگام با تحولات همه جانبه در زمینه های علمی و فناوری و... سوء استفاده از محیط زیست و حیوانات سرعت چشمگیری داشته است. از جمله نمونه های این استفاده نابه جا پدیده حیوان آزاری می باشد. لذا بعد از بررسی مبانی اولیه و جایگاه حقوق حیوانات در شرع مقدس اسلام و همچنین قوانین داخلی کشور ، به این سوالات پاسخ داده خواهد شد که اولا حکم حیوان آزاری از منظر شرعی چیست؟ ثانیا آیا در قانون داخلی پدیده حیوان آزاری جرم انگاری شده است؟ در پاسخ می توان گفت از نگاه شرعی ، این پدیده مورد نهی قرار گرفته و مشمول حکم حرمت می شود اما در حقوق داخلی ایران برای پدیده حیوان آزاری جرم انگاری لازم که بتواند بازدارنده واقع گردد، صورت نگرفته است.
خلاصه ماشینی:
حال که در میان قوانین ، کیفری برای حیوان آزاری وضع نشده و از لحاظ شرعی هم مورد نهـی قـرار گرفتـه است ، درصورتی که احراز شود به موجب آن عفت عمومی جریحه دار مـی گـردد، در ایـن صـورت می توان فرد را به مجازات این ماده محکوم کرد.
با توجه به ارکان ضروری جرم و تعریفی که مادة ٢ قانون مجازات اسلامی مصـوب ١٣٩٢ از جرم ارائه می دهد، جرم در حوزة حقوق حیوانات را می توان این گونه تعریف کرد: «رفتاری (فعل یا ترک فعل ) غیرقانونی است که با نقض قوانین داخلی این حوزه یا مقررات محیط زیسـت همـراه است و ارتکاب آن موجب تعقیب و اعمال ضمانت اجراهای کیفری علیه فرد می شود.
١ لذا در فرض جرم انگاری حیوان آزاری باید آن را از جمله جرایم مطلق به حساب آورد نه جرایم مقیـد به نتیجه ؛ زیرا با توجه به آنچه درخواهد آمد، ملاک ، صرف انجام عملیات ارتکابی ضـررزننده بـه گونه های جانوری است و نتیجة این بروز رفتار هرچه که باشد دخیل در این ملاک نیست .
در حیوان آزاری ، چون فرد اصول اخلاقی را زیرپا می گذارد و رفتـاری مرتکـب مـی شـود کـه ممکن است با برهم زدن نظم عمومی جامعه در ارتبـاط باشـد و از آنجـایی کـه ارتکـاب چنـین رفتارهایی می تواند ریشه در مشکلات روحی و روانی فرد داشته باشد و فـرد حیـوان آزار در آینـده دست به جرایم بزرگ تر بزند، به همین دلیل ، لزوم وضع مجازات های تکمیلی یا همـان اقـدامات تأمینی و تربیتی به عنوان پاسخی برای این رفتار کاملا احسـاس مـی شـود.