چکیده:
نماز پاد خدا و پیوند با اوست اولین و مهمترین فریضهای است که هر انسان مسلمان مکلفی ناگزیر به
انجام آن است در آیات گوناگون مستقیما به نقش آن در آرامسازی درون و شادابی روح و روان اشاره شده است.
هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه گرایش و التزام عملی به نماز و سلامتروان جوانان ۱۵-۳۰ ساله شهرستان
آستار میباشد. روش تحقیق توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش کلیه جوانان واقع در سنین (۳۰-
۵) شهرستان آستارا که به تعداد ۱۹۶۱ بود. و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران» ۳۱۹ نفر محاسبه شد.ء و به
روش نمونهگیری غیراحتمالی دردسترس با ابزار پرسشنامه دادهها گردآوری گردید. روایی همگرایی برای هر یک
از حیطههای پرسشنامه گرایش و التزام عملی به نماز بین (۰/۹۳- ۰/۹۸) و سلامتعمومی بین (۰/۰-۹۹/۹۶)
بدست آمد و پایایی به روش آلفای کرونباخ به ترتیپب ۰/۸۶۱ و ۰/۸۵۲ برآورد گردید. برای تجزیه و تحلیل
دادهها از دو روش آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. نتایج بدست آمده از ضریب همبستگی پیرسون رابطه
معکوس و معناداری را بین گرایش و التزام عملی به نماز و مولفههای آن (اثربخشی نماز در زندگی فردی و
اجتماعی؛ توجه و عمل به مستحبات؛ التزام و اهتمام به انجام نماز؛ مراقبت و حضور قلب در نماز) و
اختلالات روان(ناسازگاری جسمی» اضطراب و اختلال در عملکرد اجتماعی, افسردگی) نشان داد
(سطح معنیداری ۰/۰۱ >p). با توجه به نقش نماز در سلامت روان افرادء بنظر میرسد مسئولین فرهنگی جامعه»
باید به نقش نماز توجه ویژه نمایند و با شناسایی چالشها و موانع ساز و کار گسترش گرایش جوانان به نماز
فراهم آوراند
خلاصه ماشینی:
جدول 1: زیرمقیاسهای پرسشنامه سلامت روانی به تصویر صفحه رجوع شود در این پژوهش نیز پایایی پرسشنامه گرایش و التزام عملی به نماز و سلامت عمومي به روش آلفای کرونباخ به ترتیب 841/0 و 852/0 برآورد گردید همچنین برای بررسی روایی سازه از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.
بحث و نتیجه گیری هدف اصلی از این پژوهش، بررسی رابطه بین گرایش و التزام عملی به نماز و سلامت روان جوانان 30-15 ساله شهرستان آستارا میباشد.
یافتههای پژوهش نشان داد که بین گرایش و التزام عملی به نماز و اضطراب، بیخوابی، همبستگی معکوس و معناداری وجو دارد که این یافته با نتایج پژوهشهای صفری و همکاران (1393)، اکبری معلم (1393)، سعادت و ماندنی(1394) مطابقت داشته و همسو میباشد.
نتایج پژوهش بین میدارد که رابطه معکوس و معناداری بین گرایش و التزام عملی به نماز و افسردگی وجود دارد این یافته با نتایج پژوهشهای دادخواه و همکاران (1388)، صفری و همکاران (1393)، اکبری معلم (1393)، رضایی و همکاران (1391)، رعنایی و همکاران(1389)، محتشمیپور و همکاران(1383)، سعادت و ماندنی(1394) همخوانی داشته و همسو است در تبیین این یافته میتوان بیان نمود خواندن نماز و نگرش مثبت به نماز در زندگی در میزان آرامش روحی و کاهش افسردگی نقش دارد امروزه بیشتر روانشناسان نیز دریافتهاند که دعا و نماز و داشتن یک ایمان محکم به دین اضطراب، افسردگی و ترس را که زمینهساز بسیاری از بیماریهاست برطرف میکند و افراد مذهبی میتوانند با رویدادهای منفی زندگی و عوامل فشارزای روانی مقابله کند (رضایی و همکاران، 1391: 448).
همچنین نشان داده شد که رابطه معکوس و معناداري بین ابعاد التزام عملی به نماز( اثربخشی نماز در زندگی فردي و اجتماعی، توجه و عمل به مستحبات، التزام و اهتمام جدي براي انجام نماز، مراقبت و حضور قلب در نماز و اختلالات روان (ناسازگاری جسمی، اضطراب، بیخوابی، اختلال در عملکرد اجتماعی و افسردگی) وجود دارد.