چکیده:
مسئله: با پیروزی انقلاب اسلامی ایران و در سایه تعالیم تشیع و تحت رهنمودهای امام خمینی تلاش در جهت تحقق مردم سالاری آغاز گشت و بر همین اساس ضرورت طرح نظریه برای رهنمونی درکنش سیاسی مطرح گردید وتلاشهای متعددی در خصوص بررسی چیستی و چگونگی مردم سالاری دینی صورت گرفت. اما همچنان بسیاری از ابعاد این مسئله مبهم و نیازمند تحقیق و پژوهش است. در این میان مهمترین بعد بحث ارتباط مردم سالاری با بومی سازی و اقتضائات زیست محیطی است. هدف: هدف از این پژوهش نسبت سنجی میان تحقق گفتمان بومی مردم سالاری دینی و تاثیر آن بر توسعه سیاسی در نظام جمهوری اسلامی ایران است. برهمین مبنا نیز اینکه گفتمان مردم سالاری دینی چه شاخصههای متمایزی از جمهوریت در مفهوم کلاسیک خود دارد که توانسته است در فرهنگ سیاسی ما استیلا یابد مورد تحلیل قرار خواهد گرفت. سوال: با توجه به نقش محتوایی دین در گفتمان مردم سالاری دینی از منظر امام خمینی، ارتباط آن با توسعه و رشد سیاسی چگونه میتواند مورد تبیین و بررسی قرار گیرد؟ روش: روش این پژوهش از نوع تحلیلی - تبیینی است و در گروه پژوهشهای نظری راهنمای عمل قرار میگیرد. یافتهها: با توجه به اینکه توسعه اسلامی به معنای توسعه انسان و رسیدن به مقام و منزلت انسان کامل و بهبود محیط مادی و فرهنگی، اجتماعی و سیاسی به مثابه مفهومی فراگیر بوده و ابعاد اخلاقی، معنوی و مادی را در بر میگیرد. از این رو، در گفتمان مردم سالاری دینی، توسعه، فعالیتی هدفمند و ارزش محور و دینی - انسانی تلقی میشود که هدف از آن، افزایش آسایش و آرامش انسان در تمامی ابعاد وجودی است لذا چنین گفتمانی میتواند زمینهساز توسعه سیاسی در تمام ابعادش گردد.
خلاصه ماشینی:
چگونگي تحقق گفتمان مردم سالاري ديني در جمهوري اسلامي ايران و تاثير آن بر توسعه سياسي ايران امیر علی کتابی / داود سبزی / علی رضا شیخ محمدی چكيده مسئله: با پیروزی انقلاب اسلامی ایران و در سایه تعالیم تشیع و تحت رهنمودهای امام خمینی تلاش در جهت تحقق مردم سالاری آغاز گشت و بر همین اساس ضرورت طرح نظریه برای رهنمونی درکنش سیاسی مطرح گردید وتلاشهای متعددی در خصوص بررسی چیستی و چگونگی مردم سالاری دینی صورت گرفت.
اما مهمتر از آن با توجه به اهمیت محتوا از یکسو و قابلیت تفسیر دیدگاهی این چنینی از سوی دیگر همراه با اقتضائات عصری این پرسش مطرح میگردد که در چنین نگاهی و با توجه به نقش محتوایی دین در گفتمان مردم سالاری دینی از منظر امام خمینی، ارتباط نظریه با مسائل کارکردی و عملی جامعه یعنی توسعه و رشد سیاسی چگونه میتواند مورد تبیین و بررسی قرار گیرد؟ در پاسخ بر اساس مدل قوام بخشي ساختار - كارگزار، دو نهاد دین و مردم سالاری در منظومه فكري امام خميني و روند انقلاب اسلامي به صور گوناگون همديگر را تقويت كردهاند و بویژه محتوای این نگرش ترکیبی بر ویژگی خاص توسعه اسلامی - انسانی به معناي توسعه انسان برای رسيدن به منزلت انسان كامل و بهبود محيط مادي و معنوی او، به مثابه فعاليتي هدفمند و ارزش محور تاکید دارد كه هدف از آن، کمال و سعادت افراد جامعه در تمامي ابعاد است.