چکیده:
نیل به حداکثر بازده، هدف مطلوب و رضایت بخش هر سرمایهگذار است، در این راستا آگاهی از عوامل موثر بر بازده سهام بسیار حائز اهمیت میباشد. یکی از مهمترین این عوامل، نرخ رشد داراییهاست که ارتباط معکوس آن با بازده سهام (ناهنجاری رشد دارایی)، در پژوهشهای بسیاری مورد تایید قرار گرفته است. هدف این پژوهش، مطالعه رابـطه محدودیت آربـیتراژ با ناهنجاری رشد داراییها در شرکتهای پذیرفته شده در بــورس اوراق بــهادار تهران، میباشد. به منظور سنجش محدودیت آربیتراژ از دو معیار نوسان بازده سهام و معیار عدمنقدشوندگی آمیهود استفاده شده است. در هر سال، نمونه شرکتها برای هریک از این عوامل از نزولی به صعودی مرتب شده و سپس به پنج طبقه تقسیم و نتایج آزمون فرضیات در یک پنجم ابتدایی و انتهایی مورد بررسی قرار گرفته است. یافتههای پژوهش حاکی از آن است که در شرکتهای با نوسان بازده سهام پایین و همچنین شرکتهای با درجه نقدشوندگی پایین، ناهنجاری رشد دارایی به مراتب شدیدتر از سایر شرکتهاست.
Achieving maximum return is the desirable and satisfactory objective of every investor. In this regard, knowledge of the factors affecting stock return is very important. One of the most important factors is asset grow rate that it’ s inverse relationship with stock return (asset grow anomaly) have been examined in several studies. The purpose of this paper is to investigate the relationship between limits-to-arbitrage and asset grow anomaly in listed company in Tehran stock exchange market from the period of 1388-1392. In order to measure limits-to-arbitrage, two indicators have been used; including stock return volatility and Amihud’ s measure of illiquidity. In each year, the sample of this year has been sorted by each of two factors in ascending order, then they have been divided into five categories and the results of test hypothesis have been examined in the first one-fifth and terminal one-fifth. The findings of this paper show that in companies with low stock return volatility and also in companies with low liquidity level, the asset grow anomaly is more than other companies.
خلاصه ماشینی:
پژوهش هاي حسابداري مالي و حسابرسي شماره ٣٩/ پائيز ١٣٩٧ تونگ يائو و همکاران (٢٠١١)، با بررسي اطلاعات سال هاي ١٩٨١ تا ٢٠٠٧، به مطالعه تأثير رشد داراييها بر بازده سهام در بازار سهام نه کشور آسيايي پرداختند و به اين نتيجه رسيدند که ارتباط معنادار و معکوسي بين بازده سهام و رشد داراييها وجود دارد.
رودپشتي و مرادي (١٣٨٤)، در تحقيق خود با عنوان " استفاده از تحليل عاملي در بورس اوراق بهادار تهران " با استفاده از فن تحليل عاملي ، چگونگي مدل قيمت گذاري آربيتراژ را مورد بررسي قرار دادند و به اين نتيجه رسيدند که بازده سهام در بازار ايران حداقل تحت تأثير يک مدل دوعاملي است .
پژوهش هاي حسابداري مالي و حسابرسي شماره ٣٩/ پائيز ١٣٩٧ رجب زاده و جواديان (١٣٩٢)، در پژوهش خود به بررسي تأثير رشد داراييها بر بازده سهام در بورس اوراق بهادار تهران پرداختند و نتايج مطالعه آن ها نشان داد که رابطه معکوس و معناداري ميان رشد داراييها و بازده سهام وجود دارد.
٥- پرسش و فرضيه هاي پژوهش بر اساس هدف پژوهش اين سؤال مطرح ميشود: آيا محدوديت در آربيتراژ موجب تشديد ناهنجاري رشد داراييها ميشود و يا خير؟ به منظور سنجش محدوديت آربيتراژ از دو شاخص استفاده ميگردد که شامل نوسان بازده سهام و معيار عدم نقدشوندگي آميهود (٢٠٠٢) است .
پژوهش هاي حسابداري مالي و حسابرسي شماره ٣٩/ پائيز ١٣٩٧ بنابراين سرمايه گذاران ميتوانند با مشاهده افزايش دارايي سرمايه اي اين گروه از شرکت ها هم نيز به کاهش بازده آتي آن پي ببرند.