چکیده:
امروزه به کارگیری مشارکت عمومی در طرح های مدیریت زیست محیطی، از مرحلة شناسایی مسائل تا تدوین و اجرای طرح ها، در حال تبدیل شدن به ضرورتی اجتناب ناپذیر است. در بین موضوعات مختلف زیست محیطی، مسائل مربوط به مناطق ساحلی، به خصوص در قالب طرح های مدیریت یکپارچة نواحی ساحلی، اهمیت ویژه ای دارد. با وجود این،در طرح های مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی، کمتر به نقش مولفهها و سازوکارهای اجتماعی در بروز و ادامه مشکلات پرداخته شده است. از همین منظر ارزیابی ساختار اجتماعی با هدف شناسایی خلاءها و ارائه راهکار برای بهبود نتایج خروجی در مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی ضروری تلقی می شود. در این راستا ارزیابی ساختار حکمرانی و توجه به مشارکت عمومی بین گروداران اهمیت پیدا می کند. هدف این مقاله پوشش خلاء موجود تحقیقاتی و ارائه چارچوبی برای ارزیابی ساختار حکمرانی و تبیین استراتژیهای مشارکت عمومی مرتبط با مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی است. همچنین، با توجه به اینکه ظرفیتسازی (آموزش) از جمله راهکارهای اساسی برای بهبود مشارکت گروداران است، برای این منظور نیز چارچوبی ذیل چارچوب اصلی پیشنهادی مقاله تبیین شد. در ادامه، به عنوان یک مثال موردی، استخراج استراتژی مشارکت عمومی و برنامه ظرفیتسازی گروداران نواحی ساحلی استان هرمزگان توسط چارچوب پیشنهادی انجام شده است. برمبنای نتایج به دست آمده، اغلب گروداران در وضعیت موجود ظرفیتهای کافی و لازم را برای مشارکت ندارند لذا نیاز به ظرفیتسازی در این راستا وجود دارد. به همین دلیل همچنین برنامه ظرفیتسازی (آموزش) گروداران در این استان، در راستای بهبود مشارکت عمومی و خروجیهای طرح مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی، ارایه شده است.