چکیده:
مقاله حاضر در تلاش است تا با رویکردی کیفی به هویتیابی جوانان (دانش آموزان کلاس سوم دبیرستان شهر شیراز) بپردازد. روششتاسی مورد استفاده نظریه زمینهای است. دادهها به کمک مصاحبه عمیق و ساختارنیافته جمع آوری شد. پس از تجزیه و تحلیل دادهها هفت مقوله بدست آمد که عبارتند از: 1- فضای مجازی در حال چیره شدن، 2- فراغت خطرساز 3- گزینش همذات پندارانه؛ رسانهها، 4- شکلگیری دائقهی پاپ، 5- گزینش مکان: چانه زنی برای هویت 6- مطالعه: کسب معرفت از منابع نوین، 7- اهمیت بدن. مقولهی هسته نیز عبارت است از بازاندیشی و منابع فراسنتی هویتیابی در اوقات فراغت. در پایان نیز یک طرحواره نظری از پژوهش استخراج گردید.
خلاصه ماشینی:
دوم این که تعامل و تداخل فراغت و هویت چگونه است؟ سوم اینکه قرار گرفتن آنها در بستر فعالیتهای اوقات فراغت چه پیامدهای هویتی برای آنها دارد؟ بررسی تحقیقات داخلی انجام شده در حوزهی اوقات فراغت نشان می دهد که پژوهشهای مرتبط با این حوزه در کشور ما، از تحولات پژوهشی بعد از دههی 1960، بر کنار مانده است.
برای مثال، کسی که کفش های ورزشی مخصوص دو می پوشد درصدد است تا خود را با ورزش دوندگی یا به عنوان دونده معرفی کند، اما این هویت یابی معنایی عمیق تر از دونده بودن دارد.
انتخاب و مطالعه دانش آموزان پسر کلاس سوم دبیرستان به چند دلیل صورت گرفته است: آنها از لحاظ رشد در دورة حساسی قرار دارند و نظریه پردازانی از قبیل اریکسون معتقدند هویت اولیة فرد در این دوران شکل می گیرد (اریکسون، 1968: 128).
فضای مجازی در حال چیره شدن اغلب مشارکت کنندگان به فضای مجازی دسترسی دارند و بخش عمده ای از اوقات فراغت خود را به شیوه های گوناگون در این فضا سپری می کنند.
مکان فراغت: گزینش مکان، چانهزنی برای هویت با توجه به مفاهیم حاصل از تحلیل مصاحبه ها پیرامون مکان های گذران اوقات فراغت، می توان یک تقسیم بندی دوگانهای از مکان هایی که مشارکت کنندگان در آنجا اوقات فراغت خود را سپری می کند ارائه کرد.
بدین معنی که مشارکت کنندگان در اوقات فراغت از یک سری منابعی استفاده می کنند و در بسترهای خاصی قرار می گیرند که این امر منجر به بازاندیشی آنان در هویت و خودانگارهی آنها می شود.