چکیده:
هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش رسانههای جمعی در بازاریابی گردشگری ورزشی بود. جامعه آماری این پژوهش را مدیران و کارشناسان در سه حوزه ورزش، گردشگری و رسانههای ورزشی تشکیل میدادند. ابزار پژوهش، پرسشنامه استاندارد شدهای بود که پس از تایید روایی و پایایی(90:α) توزیع گردید. دادههای 267 پرسشنامه برگشتی توسط نرمافزارهای SPSS V.21 و Amos V.21و با استفاده از آزمونهای کولموگروف- اسمیرنف، آزمون فریدمن، تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج آزمون کولموگروف- اسمیرنف نرمال نبودن توزیع دادهها را نشان میداد. نتایج آزمون فریدمن نشان داد که تلویزیون در میان رسانههای دیگر بیشترین نقش را در بازاریابی گردشگری ورزشی از دیدگاه هر سه گروه آزمودنی دارا است. همچنین در بحث بررسی عاملها، با توجه نتایج به دست آمده از تحلیل عاملی تاییدی بالاترین اهمیت مربوط به شاخص «تبلیغ رویدادها و جاذبهها پس از گرفتن میزبانی در جهت جلب گردشگران» با بار عاملی 0.88 و در بین مولفهی بستههای گردشگری «تشویق آژانسهای گردشگری به استفاده از فعالیتهای ورزشی و تفریحی در بستههای گردشگری» با بار عاملی 0.75 بیشترین اهمیت در توسعه بازاریابی گردشگری را ورزشی داشتند.
خلاصه ماشینی:
نتایج پژوهش نشان داد مهمترین نقش اینترنت و رسانههای نوین در بازاریابی گردشگری ورزشی مربوط به متغیر "بهرهگیری مناسب و سریعتر از منابع مختلف اطلاعاتی و تبلیغاتی" در عامل بستههای گردشگری و "معرفی جاذبهها به گردشگران ورزشی" در عامل تبلیغ جاذبههای گردشگری است (جاوید و همکاران، 1391).
کریمی و همکاران (1390) در پژوهشی با عنوان "نقش رسانه و فناوری اطلاعات در توسعه پایدار گردشگری" نشان میدهند سازمانهای فعال در زمینه بازاریابی گردشگری ورزشی باید خود را با تغییرات سریع این صنعت سازگار نمایند تا در بازار رقابتی بتوانند جایگاه خود را حفظ نمایند این امر لزوم استفاده هرچه بیشتر از پایگاههای اطلاعاتی، سیستمهای جامع مدیریت اطلاعات و اینترنت سازمانهای مورد نظر را نشان میدهد.
استریت (2007) در تحقیقی با عنوان "توسعه چارچوب مطالعاتی رسانه و گردشگری"، استفاده فراگیر از رسانهها در چارچوب عملیاتی فعالیتهای مربوط به صنعت گردشگری را بسیار کلیدی و راهگشا میداند و شفاف سازی از فرصتهای مقصد برای تجربههای توریستی سیطره و نفوذ رسانهها را بر فعالیتهای گردشگری مشخص مینماید (Street, 2007) گردشگری : جابهجایی موقت افراد از محل زندگی و کارشان که شامل کسب تجاربی متفاوت از تجارب زندگی روزمره بوده و به عنوان بخشی از تعطیلات و یا یک بخش فرعی از یک مسافرت تجاری باشد(Standeven & De Knop, 1999) گردشگر : گردشگر فردی است که بیش از یک روز و کمتر از یک سال در محلی غیر از محل اصلی اقامت خود بماند (زاهدی،4:1385، برگرفته از؛ Goeldner,2000:724).
این رسانهها با فراهم آوردن امکان به روز رسانی نوشتهها، به اشتراک گذاری تصاویر و فایلهای ویدیویی و ارسال نظر بینندگان، به یکی از پدیدههای جذاب برای بازاریابان تبدیل شده است که در بازاریابی صنعت گردشگری نیز میتواند مورد استفاده قرار گیرد (Tony & Zhang, 2012).