چکیده:
ﺷﻬﺮوﻧﺪﮔﺮاﯾﯽ ﻓﺮاﻣﻠﯽ در ﻣﻔﻬﻮم ﺟﺪﯾﺪ ﺧﻮد، در ﭘﯽ ﺗﺎﻣﯿﻦ رﺿﺎﯾﺖ ﺣﺪاﮐﺜﺮی ﺷﻬﺮوﻧﺪان اﺳﺖ. از اﯾﻦ رو، اﯾﻦ اﻟﮕﻮ ﺑﻪ ﻧﻈﺎمﻫﺎی دﻣﮑﺮاﺗﯿﮑﯽ ﺗﻌﻠﻖ دارد ﮐﻪ ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﺷﻬﺮوﻧﺪان و ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮی ﺷﻬﺮی ﺟﺰء ﻣﻮﻟﻔﻪﻫﺎی اﺻﻠﯽ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯽآﯾﺪ. واﮐﺎوی ﻧﻘﺶ ﺷﻬﺮوﻧﺪﮔﺮاﯾﯽ ﻓﺮاﻣﻠﯽ ﺑﺮ ﺣﺎﮐﻤﯿﺖ دوﻟﺖﻫﺎی ﻣﺤﻠﯽ، ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ دﮔﺮدﯾﺴﯽ اﯾﻦ ﻣﻔﻬﻮم، ﻣﻔﻬﻮمﺷﻨﺎﺳﯽ دوﻟﺖﻫﺎی ﻣﺤﻠﯽ و ﻣﻮﻟﻔﻪﻫﺎی آن، راﺑﻄﻪ اﯾﻦ دوﻟﺖﻫﺎ ﺑﺎ دوﻟﺖ ﻣﺮﮐﺰی، ﻣﻔﻬﻮمﺷﻨﺎﺳﯽ ﺷﻬﺮوﻧﺪﮔﺮاﯾﯽ ﻓﺮاﻣﻠﯽ و ﻣﻮﻟﻔﻪﻫﺎی اﺻﻠﯽ آن و ﺗﻔﺎوت آن ﺑﺎ ﻣﺸﺘﺮیﻣﺪاری را ﺿﺮوری ﻣﯽﺳﺎزد. اﺳﺘﺪﻻلﻫﺎ ﺑﺮ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺷﻬﺮوﻧﺪﮔﺮاﯾﯽ ﻓﺮاﻣﻠﯽ ﺑﺮ ﺣﺎﮐﻤﯿﺖ دوﻟﺖﻫﺎی ﻣﺤﻠﯽ از رﻫﮕﺬر ﺑﺮرﺳﯽ ﻧﻈﺮی و ﺟﺎﻣﻌﻪﺷﻨﺎﺧﺘﯽ اﻟﮕﻮی ﺷﻬﺮوﻧﺪﮔﺮاﯾﯽ ﻓﺮاﻣﻠﯽ در ﻓﺮاﻧﺴﻪ و اﯾﺮان اﻧﺠﺎم ﻣﯽﭘﺬﯾﺮد. ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎی اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ آن اﺳﺖ ﮐﻪ اوﻻ؛ ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﺷﻬﺮوﻧﺪان ﺗﻀﻤﯿﻨﯽ ﺑﺮای ﺑﻘﺎی دوﻟﺖﻫﺎی ﻣﺤﻠﯽ اﺳﺖ. ﺛﺎﻧﯿﺎ؛ دﮔﺮدﯾﺴﯽ در ﻣﻔﻬﻮم ﺣﺎﮐﻤﯿﺖ ﺗﻼش دوﻟﺖ ﻫﺎی ﻣﺤﻠﯽ را ﺑﺮای ﻣﺸﺎرﮐﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺷﻬﺮوﻧﺪان ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﻓﺰاﯾﺶ و ﺗﻘﻮﯾﺖ ﺣﺎﮐﻤﯿﺖ ﺧﻮد ﻣﻮﺟﺐ ﻣﯽﺷﻮد. و در ﻧﻬﺎﯾﺖ؛ ﺷﻬﺮوﻧﺪﮔﺮاﯾﯽ ﻓﺮاﻣﻠﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺗﻘﻮﯾﺖ ﺣﺎﮐﻤﯿﺖ دوﻟﺖﻫﺎی ﻣﺤﻠﯽ رﻫﻨﻤﻮن ﮔﺮدد.
خلاصه ماشینی:
یکی از راهکارهای که موجب افزایش مشارکت مردم و کاهش مسئولیت دولتمردان می شود ایجاد دولت های محلی<FootNote No="15" Text="Local government.
تفویض بخشی اعظمی از اختیارات محلی به دولت های محلی منتخب مردم آن محل می تواند موجب این شود که دولت ها ضمن خالی کردن شانه از برخی مسئولیت های کم اهمیت، تلاش خود را به برنامه های کلان معطوف کنند در حالی که با این اقدام و مشارکت دادن شهروندان یک محل، به افزایش مشروعیت خود نیز کمک شایانی کرده اند (Professor Sinning, 2004/2005).
بطور کلی می توان این گونه تعریف کرد که: دولت محلی، موجودیتی سازمان یافته است که دارای مشخصه های حکومتی بوده و از استقلال اداری و مالی و نه سیاسی (از بعد سیاسی برای برآوردن خواسته ها و نیازهای محلی از آزادی عملیاتی برخوردارهستند و نه استقلال سیاسی) به طور قابل ملاحظه ای برخوردار است که هدف از ایجاد آن ارائه خدمات عمومی به مردم محل با حداکثر کارآیی و اثر بخشی است.
بنابراین هر چه مشارکت شهروندان در امور جاری شهری پررنگ تر و فعالانه تر شود به اصول دمکراتیک نزدیک تر می شوند و دولت های محلی نیز به سبب این مشارکت شهروندان، دارای مشروعیت و به تبع آن اقتدار بیشتر می گردند و در واقع نه تنها باعث کاهش و تضعیف حاکمیت دولت های محلی نمی گردند بلکه موجب افزایش و تقویت آن می شوند.
دلیل دومی را که می توان برای اثبات اینکه شهروندگرایی و مشارکت شهروندان موجب تضعیف حاکمیت دولت های محلی نگردیده است برشمرد این است که مفهوم حاکمیت دچار دگردیسی شده است.