چکیده:
بدون شک، موفقیت سازمانها مرهون بقای آنهاست و این بقا، مرهون حفظ و کاربرد صحیح نیروی انسانی مولّد و کارآمد است. از جمله رویکردهای غالب برای حفظ و نگهداشت منابع انسانی رویکرد پایداری است. در این راستا هدف پژوهش حاضر مطالعه نقش میانجیگری پایداری سرمایه انسانی در تاثیرگذاری افزایش ساعات کاری بر مسئولیتپذیری کارکنان میباشد. روش تحقیق توصیفی- پیمایشی است، جامعه آماری تحقیق حاضر شامل 360 نفر از کارکنان بانک ملت منطقه شمالغرب تهران میباشد که تعداد 186 نفر با استفاده از فرمول کوکران و با روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شد. برای جمعآوری اطلاعات از پرسشنامه و برای بررسی فرضیههای تحقیق از تحلیل عاملی تاییدی و مدلسازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که:1- افزایش ساعات کار تا حد تعادل بر پایداری اثر مثبت دارد، این فرضیه از مدل منحنیالخط ارائه شده در ادبیات تحقیق حمایت میکند؛ 2- اثر مستقیم پایداری نیروی انسانی بر مسئولیتپذیری مثبت؛ 3- اثر مستقیم افزایش ساعات کار بر مسئولیتپذیری مثبت میباشد. علاوه بر این، فرضیههای 1 و 3 در حالت تعادل و توازن تایید میشود؛ بدین صورت که افزایش بیشازحد ساعات کار نهایتا نتیجه منفی خواهد داشت.
خلاصه ماشینی:
Sparks; Cooper; Fried,( 1997; Spurgeo, Harrington, 1997; Barnett et al.
مدیریت منابع انسانی پایدار به عنوان رویکرد مفهومی بلندمدت و فعالیت هایی با هدف مسئولیت اجتماعی و از لحاظ اقتصادی، انتخاب و استخدام مناسب ، توسعه ، استقرار و انتشار کارکنان تعریف شده است )٢٠٠٤ ,Zaugg Thom (.
سرمایه انسانی نشان دهنده مهارت های مفید و ارزش فردی حفظ شده برای تولید ارزش اقتصادی و افزایش کیفیت نیروی انسانی است ؛ بنابراین باید به طور استراتژیک حفظ شود )١٩٦١ ,Schultz( این مقاله با ارائه مدل منحنیالخط اثرات افزایش ساعات کار را بر پایداری و حفظ سرمایه انسانی تبیین مینماید.
2014( (رجوع شود به تصویر صفحه) شکل ١: رابطه منحنیالخط ساعات کار و پایداری سرمایه انسانی منبع : (٢٠١٤) Merriman ________________________________________________________________ 1- Job-Specific Human Capital شیپارد معتقد است بین حاشیه بهره وری و ساعات کار رابطه ای منفی وجود دارد، مانند کاهش متوسط بهره وری ساعتی با افزایش اضافه کاری کارمند، )٢٠٠٠ ,Clifton Shepard (؛ بنابراین یکی از روش های حفظ پایداری برای تیم های مشاوره کسب وکار اینست که اعضای خود را ملزم به تنظیم وقت تلف شده به جای اضافه کاری کنند )٢٠٠٩ ,Porter Perlow (؛ و توضیح منطقی برای نوع بعدی روابط این است که افزایش بیش از حد ساعات کار میتواند از ظرفیت احیا کننده فردی تجاوز کند )٢٠٠٩ ,Ehnert(.
Recent developments and future prospects on sustainable human resource management: introduction to the special Issue.
Journal of Human Resource Management Review 24, 67–79.