چکیده:
زمینه و هدف: روز دوشنبه بیست و ششم فروردین سال هزار و سیصد و هشتاد و هفت. بر اثر بیاحتیاطی راننده بلدوز اداره راه و ترابری» مسیر خط لوله نفت خام
امیدیه اصفهان. در فاصله 500 متری بالاست رودخانه در منطقه جلوان شهر سامان ازاتوابم استان چهارمحالربختباری. دیاراشکستکی
گردید و حجم گسترده نفت خام, زمینهای اطراف و رودخانه زایندهرود را آلوده کرد. با وقوع این حادثه. آب آشامیدنی برخی از شهرهای استان اصفهان به مدت ۴۸
ساعت بهطور کامل قطع گردید. مطالعه حاضر با هدف معرفی نمونهای موفق از همکاری و تعامل بینبخشی در مدیریت یک بحران زیستمحیطی انجام شده است.
روش: این مطالعه موردی از نوع پژوهش کاربردی است که در پنج مرحله انجام شد: (۱) مروری بر ادبیات موجود در زمینه نشت مواد سمی به ویژه فرآوردههای
نفت در متابع بررسی حادنه با بهردکبری از مرورامستندات امو شناسایی ننش هام مسئولیتهاوهمچنین مداخلات انجامشدم توسط نهادهای مسئول
درحادنه مذکور راز طریق |مصاحبه مسئول بازد..تاند رکار در مدیریت حادنه.(۳) جمع آدری اطلاعات و جمعبندی این اطلاعات و تحلیل محتوایی دادههای
به دست آمده (۵) طراحی و پیشنهاد الگو به منظور همکاری و تعامل بینبخشی.
یافتههاء در پاسخ به این حادنه, اقدامات گستردهای از سوی استانداری اصفهان, اداره آب و فاضلاب استان, سازمان محیط زیست استان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان,
سازمان آتشنشانی و خدمات ایمنی استان, شرکت نفت و سار نهادهای مسئول در جهت پاکسازی منطقه و جلوگیری از ورود نفت خام به تاسیسات آبگیر و
گرفت. رس از باکسازی رودخانه مراحل تصفیه سم تحت کنترل سازمانهای مربوطه همراه ,اآزمایشهای لازم از رعایت
انجام شدیهم چنین ستادی در استانامشکلات جانبی قطع آب به حداقل یافت.
نتیجه گیری؛ در میان آلودگیهای منابع آب. آلودگی به مواد نفتی. یکی از پایدارترین و خطرناکترین آن هاست. این نوع آلودگی, تهدیدی مهم برای منابع زیرزمینی
مناج سطحی آب محسوب میشود.برایاکاهش خطرات ناشی از ذشت موادانفتی, پیشبینی دشناسایی تقاط حادندخیز و اقدامانی که منجر بدا رخداد چنین خوادنی
میشود. ضروری است همچنین باید قبل )از دقوع بحرانهابی از این دست,برای تعامل بینبخشی و همکاری بین سازمانهای درگیر چارهای اندیشیده شود