چکیده:
مقالة حاضر مطالعه ای اکتشافی در خصوص پدیدة نوظهور در صنایع دستی مدرن در عصر شبکه ها در ایران است.در این مقاله به دنبال پاسخ به این پرسش هستیم که پدیدة نوظهور در صنایع دستی مدرن که خالقان آنها، آن را برند می نامند چیست و چه ابعادی دارد؟ بدین منظور توصیف دقیق و جامعی که حاصل مطالعة طولی و مشاهدة مشارکتی سه ساله به روش مردم نگاری مجازی بر روی بیش از هفتصد برند صنایع دستی مدرن فعال در فضای مجازی است ارائه داده ایم. این توصیف جامع شامل چند بخش است. ابتدا در مورد شروع و روند شکل گیری هستة اولیة برندهای صنایع دستی در شبکة اجتماعی فیسبوک به عنوان مکان بازار و پس از آن انتقال به فضای اینستاگرام و تلگرام توضیح داده شد. سپس به شکل گیری بازار شبکه ای صنایع دستی مدرن که اجزای آن شامل خالقان برندها، دنبال کنندگان و مصرف کنندگان برندها،فروشگاه ها و گالری های مدرن صنایع دستی، وبگاه های عرضة محصولات برندها در داخل و خارج از کشور،نمایشگاه ها، خیریه ها و جشنواره ها پرداخته شد و در نهایت حوزة فعالیت و نام برندهای صنایع دستی مدرن ذکر گردید. نتایج مطالعة حاضر نشان میدهد که موج چهارم اقبال به صنایع دستی در قالب پدیدة نوظهور در صنایع دستی مدرن، محصول گسترش و فراگیری شبکه های اجتماعی است. این پدیدة جدید با کنش اقتصادی جوانان به خصوص زنان شکل گرفته و توسعه یافته است و این برندها شکلی از کارآفرینی هنری بر مبنای شبکه های اجتماعی هستند.
خلاصه ماشینی:
ازاین رو، در این مقاله قصد داریم به مطالعۀ ابعاد و گسترۀ ظهور صنایع دستی مدرن در فضای مجازی در ایران که رخداد بسیار بدیع و نویی است بپردازیم و به این پرسش ها پاسخ دهیم که صنایع دستی مدرن چیست ؟ و شکل ، ابعاد و ویژگیهای صنایع دستی مدرن در عصر شبکه ها چگونه است ؟ پیشینۀ تاریخی و نظری طرح مسئله در حوزۀ صنایع دستی به هر نحو، در ابتدا ما را با این مناقشۀ اساسی روبه رو خواهد کرد که آیا امکان پرداختن به مسئلۀ صنایع دستی در جامعه شناسی هنر وجود دارد یا خیر؟ درواقع طبقه بندی های هنری /غیرهنری (آنچه «هنر» به شمار می آید و آنچه «هنر» به شمار نمی آید) هیچ گاه دائمی و ثابت نیستند، فرم های فرهنگی در برهۀ زمانی خاصی در زمرۀ مصادیق و «فرهنگ عامه » قرار می گیرند و در برهه های زمانی دیگر دست کم برخی عناصر آنها به مثابه «هنر» یا چیزی نزدیک به آن تعریف می شوند (پترسون ٢، ١٩٧٢؛ 1.
Turney 196 دهه های ١٩٦٠ و ١٩٧٠ به خلق (مجدد) یک فضای خانوادگی ایدئال برای فرزندان خود- فضایی که خودشان به دلیل بزرگ شدن در برهه ای که شاهد سیر تصاعدی آمار طلاق بود، هیچگاه تجربه نکردند (ماچار، ٢٠١٣؛ اسکریبنر١، ٢٠١٣)؛ کمپین های فمنیست ها و هنرمندان برای احیای ارزش صنایع دستی در مقابل حمله هایی که در طول تاریخ به آن به عنوان فعالیت بدون مزد زنان خانه دار وارد شده است (ادواردز٢، ٢٠٠٦؛ لیپارد٣، ٢٠١٠؛ ماچار، ٢٠١٣؛ پارکر٤، ١٩٨٤)؛ ظهور اینترنت و ایجاد امکان شبکه سازی ، تولید و مصرف به روشی جدید (رابرتسون ٢٠١١،٥: ١٩٠)، و پیدایش کنش گرایی برای ترویج صنایع دستی و بحران مالی جهانی (واترهاوس ٦، ٢٠١٠).
New Craft Entrepreneurs and the Global Economic Downturn’, Cambridge Journal of Regions, Economy and Society , Vol. 5:, pp.