چکیده:
مقاله حاضر تلاش دارد ضمن بازخوانی آرا و اندیشه های وهابیت و ارتباط آن با گروه های افراطی، القاعده،
وهابیون پاکستان و گروهک های تروریستی در اطراف مرزهای ج. ا. ایران میزان تاثیرگذاری آن بر امنیت
ملی را مورد بررسی و کنکاش قرار دهد. بررسی ها دلالت بر این دارد که تشکیلات وهابیت در جهان اسلام
و منطقه، از اندیشه ها و آرای سلفی گری تاثیر مستقیم پذیرفته و بر اساس آموزه های این مکتب اقدامات
عملی و جهت گیری های رادیکال خود را استوار ساخته است. فرقه ساختگی وهابیت که ماهیت آن در
خدمت احیای سنت سلفیگری است، به عنوان یکی از تهدیدهای امنیتی ج. ا. ایران که با حمایت های مالی
کشورهای غربی، رژیم صهیونسیتی و برخی دول عربی حوزه خلیج فارس سعی دارند تا از این طریق
موجبات شکاف و ناامنی را در استانهای مرزی که دارای پتانسیل هایی در این زمینه می باشند ایجاد کند.
بنابراین سوال اصلی این مقاله آن است که وهابیت چه تاثیری بر امنیت ملی جمهوری اسلامی دارد؟ فرضیه
مقاله آن است گسترش وهابیت در اطراف مرزهای ج. ا. ایران باعث ایجاد فضای جدید ژئوپلیتیک و
کاهش حریم امنیتی ایران، رقابت و شکاف های مذهبی، کاهش ضریب امنیتی ایران در منطقه، افزایش
منازعات فرقه ای، پیچیده شدن اوضاع سیاسی خاورمیانه و مقابله با اسلام ناب محمدی شده است.
خلاصه ماشینی:
بنابراين ، يکي از شاخص هاي مختصات امنيتي عمق استراتژيک امنيتي جمهوري اسلامي ايران ، افزايش منازعات مسلحانه فرقه اي و گروه هاي تروريستي است ، بطوريکه برخي گروه هاي وهابي و سلفي با سازماندهي تشکل هاي سياسي- نظامي سلفي به صورت مستقيم در «ترتيبات امنيتي منطقه اي» وارد شده اند که بيشتر از ابزار و شيوه هاي مبارزاتي غير قانوني مانند عمليات هاي انتحاري، بمب گذاري، گروگان گيري، قتل ، سربريدن و پخش آن در اينترنت استفاده ميکنند (کشاورز، ١٣٩١: ١٢٧).
در بيشتر اين تحقيقات انجام شده مفاهيم مشترکي از جمله امنيت ملي و امنيت نظامي ديده ميشود که هرکدام از اين مطالعات از جنبه هاي خاصي به موضوع پرداخته اند ٣با توجه به اين که دين و مذهب از پس از انقلاب اسلامي تاکنون به عنوان شاخصه مهم هويت و فرهنگ در همه مراحل زندگي به ويژه در تدوين قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران نقش تعيين کننده اي دارد، و از آنجا که وهابيت يک فرقه ضد فرهنگ شيعه گري است ، از اين رو در صدد برآمديم که به اين موضوع بپردازيم .
وهابيون امارات و عربستان با سرمايه گذاري بر مدارس مذهبي اهل سنت پاکستان و ترويج تفکرات وهابيت ميتوانند در آينده زمينه ايجاد و افزايش سازمان هاي مسلحانه فرقه اي را بوجود آورند که با توجه به پارادوکس ١عقيدتي سياسي آنان با حکومت شيعي جمهوري اسلامي ايران ميتواند زمينه شکل گيري برخي تهديدهاي نرم در حوزه انديشه را بوجود آورد (دلاورپور اقدام ، ١٣٨٨: ٥).