چکیده:
اعتمادبه تفس یک جنبه ی مهّم در کار کرد یا کشش کلی فرد و از مهّم ترین های سلامت روانی
انسان می باشد که بر سایر متغیرهای شخصیّتی و فعالیت های فرد تاثیر گذاشته و با زمینه های دیگری
چون سلامت روانی - اجتماعی» عملکرد شغلی و تحصیلی در ارتباط است. زبان قصّهه زبانی است
سرچشمه گرفته از فطرت انسان ها و دوست داشتن فصّه ها و شنیدن آن ها از طبیعت اسان برخاسته فصلنامه تازه های رواندرمانی ۵
است از آنجا که کودکان به فطرت نزدیک ترنده قصنه و فصّه گویی را دوست دارند و از آن تاثیرمی
پذپرند و از این طریق می توان اعتمادبه نفس کودکان را افزایش داد.
توجه به قصه های خوب قسمت مهمی از تربیت کودکان میباشد. قصه باید به گونهای انتخاب شود تا
نیازهای کودکان را بر آورده سازد.
این مقاله»؛ ضمن بیان مباحث فوق» نقفش و اهمیت قصه ها را بررسی خواهد کرد. روش تدوین مقاله
توصیفی و روش جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای بوده است.
خلاصه ماشینی:
اگر چه تاثیر این روش ها و مولفه ها یکسان است و همگی موجب تقویت اعتماد به نفس در کودک می شود اما تنوع این روش ها و راهبردها که برای افزایش اعتماد به نفس در نظر گرفته شده است، رغبت به مطالعه را بیشتر کرده و برای تعدیل و یا تسهیل مشکل روان شناختی اعتماد به نفس، داستان های بیشتری را در اختیار خوانندگان قرار می دهد.
انتقال تصویرهای ذهنی مثبت به کودک به دو روش مستقیم و غیر مستقیم صورت می گیرد: الف )روش مستقیم: گاه داستان از طریق ارائه الگوهای اعتماد به نفس که تصویر ذهنی مثبتی از خود دارند و در موقعیتهای دشوار، تصمیم گیری های درستی دارند به کودک می آموزد آنها را الگوی خود قرار دهد و همانند این شخصیت ها از کم ترین امکانات خود بهره گیرد.
کودک با خواندن این قصه ها ارتباط دو انسان را با یکدیگر و مهر ورزیدن و مورد محبت قرار گرفتن را باور می کند و این امید در او به وجود می آید که روزی دوست یا دوستانی پیدا خواهد کرد و از آن ها محبت خواهد دید (بتلهایم، ترجمه ی رضوی، بی تا) کودکان به خاطر ویژگی های روحی و تمایلات خاصی که دارند، به مراتب بیش از بزرگسالان به قصه علاقمند هستند و به همان نسبت هم زودتر و بیشتر ماجراها و صحنه سازی های آن را باور می کنند و عمیق تر تحت تاثیر موضوع و شخصیت های داستان قرار می گیرند.