چکیده:
همگامشدن با روندهای جهانی و کسب مزیت رقابتی مستلزم این است که مقصدهای گردشگری راهبردهای خود را بر اساس شناخت اهمیت ویژگیهای رقابت پذیری مقصد و عملکرد خود در این زمینه تدوین نمایند. در پژوهش حاضر، رویکرد IPA برای ارزیابی اهمیت فعالیتهای مختلف جهت کسب مزیت رقابتی در مدیریت مقصد و بررسی عملکرد دو مقصد یزد و شیراز مورد استفاده قرارگرفتهاست. نتایج نشان داد که از دید خبرگان، در هر دو مقصد حدود نیمی از معیارها با اهمیت اندک و عملکرد ضعیف، اولویت پایینی برای اختصاص منابع دارند. بر اساس میانگین امتیازهای مرتبط با اهمیت، در شهر یزد ابعاد «مدیریت بحران»، «بازاریابی»، «تغییرات اقلیمی»، «آموزش گردشگری و مهماننوازی»، «توسعه پایدار» و «توسعه محصول و نوآوری» و در شهر شیراز ابعاد «تغییرات اقلیمی»، «بازاریابی»، «مدیریت بحران»، «توسعه پایدار»، «توسعه محصول و نوآوری» و «آموزش گردشگری و مهماننوازی» به ترتیب از بااهمیتترین تا کماهمیتترین ابعاد مربوط به رقابتپذیری مقصد شناخته شدند.
خلاصه ماشینی:
دیدگاه بلند مدت دست اندرکاران حوزه گردشگری نسبت به اجرای راهبردهای سازگار با محیط زیست توجه بیشتر به درآمد کسب شده از گردشگران نسبت به تعداد آنها به عبارت دیگر اهمیت بیشتر بازدهی گردشگران نسبت به تعداد آنها توزیع عادلانه درآمد گردشگری بین ذینفعان این صنعت افزایش فرصتهای تفریحی و فراغتی برای شهروندان در پی توسعه گردشگری مشارکت کسب و کارهای گردشگری در فرآیند برنامه ریزی بلندمدت این صنعت همکاری متقابل بنگاههای گردشگری در زمینههایی چون بازاریابی مقصد و توسعه محصولات مشارکت بخش خصوصی و دولتی به منظور حمایت از محصولات گردشگری فعلی توسعه گردشگری با توجه به آستانه های ظرفیتی مقصد ظرفیتهای اجتماعی، اقتصادی زیست محیطی و غیره) بهره گیری از مزایای اینترنت توسط کسب و کارهای کوچک به منظور برقراری ارتباط مستقیم با مصرف کنندگان تناسب بین پیام بازاریابی مقصد و تجربه گردشگری ارائه شده آشنا کردن شهروندان با منافع صنعت گردشگری برای جامعه فراهم کردن امکان مشارکت شهروندان از طریق شبکههای اجتماعی مانند یوتیوب، توئیتر، فیس بوک توسط بنگاه های گردشگری تمرکز برنامه ریزی و توسعه گردشگری بر ویژگیهای منحصر به فرد مقصد فراهم کردن شرایطی که گردشگران در آن احساس امنیت کنند تدوین راهبردهای مدیریتی به منظور مواجهه با بحرانهای آینده اطلاع رسانی در مورد راهبردهای مدیریت بحران برای حفظ جذابیت مقصد انتشار اطلاعات در مورد مقصد به منظور کاهش خطر ادراک شده توسط گردشگران دانش کافی مدیران و قابلیت انطباق دانش خود با تغییرات محیطی گنجاندن اصول و روشهای گردشگری پایدار در تمام برنامه های درسی رشته های مرتبط با گردشگری توجه بنگاه های گردشگری به آموزش مستمر و یادگیری مادام العمر کمک به افراد سالخورده برای کسب مهارتهای جدید به منظور مشارکت در صنعت گردشگری ارائه برنامه های آموزشی در راستای جلب حمایت جامعه از صنعت گردشگری انطباق برنامه های آموزشی گردشگری با مهارتهای حرفه ای مورد نیاز این صنعت ایجاد امکان کسب تجربههایی اصیل کسب تجربه هایی مرتبط با هویت مقصد) و برقرار آموزش گردشگری و مهمان نوازی مدیریت بحران بازاریابی تغییرات اقلیمی سوسو کردن ارتباط با شهروندان برای گردشگران نوسازی مستمر محصولات فیزیکی و خدمات گردشگری کسب و کارها هماهنگی توسعه محصولات جدید متناسب با منابع و برند مقصد نوآوری در محصولات و خدمات با تأکید بر مشتری محوری به کارگیری فناوریهای نوین برای کمک به بهبود در تفسیر جاذبه های گردشگری عدم اتکای بیش از حد به منابع حساس محیطی و فرهنگی برای توسعه محصولات جدید خلق تجربههایی در جهت متمایز کردن مقصد از مقصدهای رقیب انطباق راهبردهای توسعه گردشگری با اقلیم مقصد همکاری صنعت گردشگری و دولت به منظور کاهش دادن اثرات تغییرات آب و هوایی از جمله گرم شدن هوا و تغییر در الگوی (بارش) و سازگار شدن با آن.