چکیده:
سکه ها بخش مهمی از حیات تاریخی هر عصر را به منصه ظهور می رسانند به گونه ای که وضعیت
تاریخی آن دوره را بر اساس واقعیت به ما نشان می دهند. یکی از منابع مالی و اقتصادی دوران امویان
ضرب سکه و پول مستقل بود. ضرب سکه و پول در هر حکومت و دولتی از ضروریات بوده و باعث رونق
اقتصادی و مالی آن حکومت و نظام میگردد. در دوران جاهلیت اعراب از سکه های کسروی ایرانی و
بیزانسی رومی استفاده می کردند که این روند در دوره رسول خدا (ص) و خلفای راشدین نیز ادامه یافت.
امام علی (ع) جهت ضرب سکه اقدام کرد ولی سکه جدید اسلامی به طور رسمی وگسترده ضرب نگردید.
دردوره امویان سکه مستقل اسلامی رسما وبه طور گسترده ضرب گردید که در رشد مبادلات اقتصادی و
مالی دوره امویان نقش مهمی داشت.
در این پژوهش براساس تحلیل داده های تاریخی بررسی می گردد که در عصر امویان خلفای اموی
اقداماتی برای ضرب سکه اسلامی مستقل انجام دادند تا اینکه در زمان خلافت عبدالملک مروان همزمان
جنبش تعریب سکه های مستقل اسلامی ضرب گردیدو این امر در پیشرفت مبادلات مالی تاثیر به سزایی
داشت.
خلاصه ماشینی:
در اين پژوهش براساس تحليل داده هاي تاريخي بررسي مي گردد که در عصر امويان خلفاي اموي اقداماتي براي ضرب سکه اسلامي مستقل انجام دادند تا اينکه در زمان خلافت عبدالملک مروان همزمان جنبش تعريب سکه هاي مستقل اسلامي ضرب گرديدو اين امر در پيشرفت مبادلات مالي تاثير به سزايي داشت .
واژه هايکليدي: امويان ، ضرب سکه ، عبدالملک مروان ، معاويه ١٣٦ / فصلنامه تحقيقات جديد در علوم انساني، دوره جديد، شماره هفدهم ، بهار ١٣٩٨ * * * * * مقدمه : هر عصري براي رونق تجاري و مبادلاتي خود به سکه و پول احتياج دارد.
(بلاذري، ١٣٤٦: ٣٧١) وقتي که مسيحيان نجران قبول کردند، با مسلمانان صلح کنند قرار شد که مبلغي جزيه بپردازند که قسمتي از اين تحليلي بر ضرب سکه مستقل اسلامي در عصر امويان / ١٣٧ مبلغ ، درهم و بخشي ديگر دينار بود و قسمتي هم به صورت کالا پرداخت ميشد.
مصعب بن زبير در سال هفتاد هجري به پيشنهاد برادرش عبدالله بن زبير سکه هايي همانند سکه هاي خسروان پارسي که گرد بود ضرب کرد که روي آن کلمه برکت و کلمه الله نقش داشت و چون حجاج آمد آنها را تغيير داد.
ماليات ماليات ضراب خانه از مالياتهايي نامشروع درزمان امويان ، ماليات ضرب سکه و پول در ضراب خانه ها بود که «ثمن الحطب واجرالضراب » ناميده ميشد يعني قيمت هيزم و اجرت سکه زدن که مقدار آن در زمان خليفه عبد الملک بن مروان در مقابل هر صد درهم ، يک درهم بود و مقدار اين ماليات بر اساس شهرها گوناگون بود که ١٤٢ / فصلنامه تحقيقات جديد در علوم انساني، دوره جديد، شماره هفدهم ، بهار ١٣٩٨ * * * * * مالياتي غير شرعي ولي درآمدزا براي امويان بود که درآمد آن ها حدود ٢٠٠ هزار دينارو هر ديناري هفده درهم ارزش داشته است .