چکیده:
شواهد نظری و تجربی موجود نشان میدهند که کیفیت گزارشگری مالی در ایران پائین و رقابت بین موسسات حسابرسی بالاست. علیرغم رقابت شدید در بازار حسابرسی کشور، تعدادی از موسسات حسابرسی حجم کار بالایی دارند. دستیابی به اطلاعات تفصیلی موسسات حسابرسی فرصتی به وجود آورد تا پژوهش حاضر برای اولین بار در ایران به بررسی پیامدهای مشغله ی کاری شرکای موسسات حسابرسی بپردازد. دادهها از گزارشهای مالی سالیانه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و فایل اطلاعات تفصیلی موسسات حسابرسی، جمعآوری شدهاند. نتایج رگرسیون چندگانه نشان میدهد که با افزایش مشغله ی کاری شرکای موسسات حسابرسی، تعداد بندهای شرط گزارش حسابرسی کاهش، احتمال صدور گزارش غیرمقبول حسابرسی کاهش و خطای حسابرسی افزایش مییابد. یافتههای این پژوهش از "نظریه ی توجه محدود" حمایت میکند. این نظریه بیان میکند که توجه افراد به انجام یک کار، موجب کاهش توجه به سایر امور و وظایف میشود و علت آن، محدودیت توانایی بشر در پردازش اطلاعات و انجام هم زمان چندین کار است.
خلاصه ماشینی:
مشغلۀ کاري شرکاي مؤسسات حسابرسي، تعداد بندهاي شرط گزارش حسابرسي قبل از بند اظهارنظر، صدور گزارش غيرمقبول حسابرسي و خطاي حسابرسي ١- مقدمه پژوهش ميرشکاري و سوداگران ١ (٢٠٠٥) نشان ميدهد که کيفيت اطلاعات مالي در ايران بسيار مهم است ؛ چرا که سرمايه گذاران خرد، دانش و اطلاعات مناسبي براي سرمايه گذاري در بورس اوراق بهادار ندارند و تصميمات آنها بر اساس اطلاعات صورت هاي مالي حسابرسي شده است .
اين امر نشان ميدهد که 1 Mirshekary and Saudagaran 2 International Accounting and Assurance Standards Board (IAASB) 3 Bagherpour, Monroe and Shailer نسبت شرکا به تعداد کارهاي حسابرسي بين مؤسسات حسابرسي عضو جامعه حسابداران رسمي متوازن نميباشد.
1 Svarstad, Bultman and Mount 2 Pugh 3 Rafaeli and Sutton 4 Gifford 5 Fich and Shivdasani 6 Jiraporn, Davidson, Dadalt and Ning ٢-٢- پيشينه پژوهش لنوکس و وو١ (٢٠١٧) بيان ميکنند که پژوهش هاي پيشين شواهد تجربي قابل توجهي در سطح مؤسسات حسابرسي، فراهم کرده اند؛ اما چنين شواهدي در سطح شرکاي مؤسسات حسابرسي در دسترس نيست .
در راستاي ديدگاه عدم تعادل حجم کار شرکاي حسابرسي، نتايج نشان داد که مشغلۀ کاري بالاي شريک حسابرسي ، تمايل شرکا براي ارائه گزارش عدم تداوم فعاليت براي اولين بار در مورد شرکت هاي را در طي اين دوره کاهش داده است .
يافته هاي اين پژوهش ها مانند ساندگرن و سوانسترم (٢٠١٤)، گودوين و وو (٢٠١٦) و گل و همکاران (٢٠١٧) نشان ميدهد که مشغلۀ کاري بالاي شريک حسابرسي با کاهش احتمال صدور گزارش غيرمقبول ناشي از تداوم فعاليت و افزايش مديريت سود رابطه دارد.