چکیده:
امروزه منابع انسانی یکی از سرمایههای بزرگ شرکتها بهخصوص شرکتهای خدماتی ازجمله شرکتهای بیمهای میباشد. با توجه به نقشی که منابع انسانی دررسیدن سازمان ها به اثربخشی ایفا میکند، همواره توجه سازمان ها و مدیران منابع انسانی را برای ایفای هر چهبهتر نقشی که این منابع در سازمان بر عهدهدارند، جلب میکند. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر انعطاف پذیری منابع انسانی بر اثربخشی سازمانی با نقش میانجی رفتارشهروندیسازمانی در شرکت بیمه ایران میباشد. در این پژوهش از روش نمونهگیری تصادفی ساده و برای تعیین حجم نمونه، از فرمول کوکران استفاده شد و حجم نمونه،100 نفر تعیین گردید. برای روایی پرسش نامه از روایی محتوایی، روایی همگرا و روایی واگرا، همچنین برای بررسی پایایی سازهها از روش آلفایکرونباخ، پایاییترکیبی (CR) و برای پایاییمعرفها از ضریب بارهای عاملی استفاده شد، برای بررسی مدل مفهومی پژوهش و آزمون فرضیههای پژوهش،روش تحلیل عاملی تاییدی و معادلات ساختاری مبتنی بر واریانس با استفاده از روش حداقل مربعات جزئی به کار رفت. اطلاعات بهدستآمده توسط نرمافزار spss و PLS ـ Smartمورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشانداد که بین انعطاف پذیری منابع انسانی و اثربخشی سازمانی با آماره t(478/9)، انعطاف پذیری منابع انسانی و رفتارشهروندی سازمانی با آماره t(894/28)، رفتارشهروندی سازمانی و اثربخشی سازمانی با آماره t (092/2) اثر معناداری وجود دارد. همچنین یافتههای حاصل از آزمون سوبل نشان داد که تقریبا 17 درصد از تغییرات انعطاف پذیری منابع انسانی بر اثربخشی سازمانی از طریق متغیر میانجی رفتارشهروندی سازمانی تبیین میشود.
خلاصه ماشینی:
همچنين يافته هاي حاصل از آزمون سوبل نشان داد که تقريبا ١٧ درصد از تغييرات انعطاف پذيري منابع انساني بر اثربخشي سازماني از طريق متغير ميانجي رفتارشهروندي سازماني تبيين مي شود.
مفهوم انعطاف پذيري منابع انساني فضايي را در سازمان براي کارمندان ايجاد کرده است تا از اين طريق کارکنان بدون فشار، با تفکر و احساس مثبت در دستيابي به اهداف و مقاصد سازماني و دستيابي به منافع مالي عمل کنند.
استفاده از نيرويانساني چند وظيفه اي به شرکت اجازه ميدهد تا به سرعت به تقاضاي پيش بيني نشده و نامتعادل که ممکن است در واحدهاي مختلف سازمان به وجود آيد، واکنش مناسب از خود نشان دهد؛ اين نوع انعطاف پذيري به شرکت ها کمک ميکند تا زمان گردش توليد موجودي کار در جريان را کاهش دهد و خدمات مشتري را ارتقا دهد؛ در حالي که استفاده کارا از نيرويانساني و تجهيزات را فراهم ميکند (فراسر و هولبي ، 2 ٢٠١٠).
به گفته رايت و اسنل (١٩٩٨)، انعطاف پذيري کارکنان ميتواند به اين معنا باشد که به ميزاني که نيروهاي انساني داراي مهارت ها و رشته هاي رفتاري است ، به سازمان اجازه ميدهد تا جايگاه استراتژيک در محيط رقابتي خود را توسعه دهد (اوبدا- گارسيا٥، ٢٠١٧).
Investigating the Effect of Human Resource Flexibility on Organizational Entrepreneurship: Explaining the Mediating Role of the Culture of Adaptability.
Human Resource Flexibility and Organization Effectiveness: Role of Organizational Citizenship Behaviour and Employee Intent to stay.
Human Resource Management Practices, Employee Engagement and Organizational Citizenship Behaviours in Selected Firms in Uganda.