چکیده:
زمینه و هدف: حیات جامعه اسلامی به حساسیت مردم نسبت به احکام خدا و نظارت عمومی در اجرای این احکام و آنچه صلاح جامعه اسلامی در آن است بستگی دارد. در دین، این مقولة مهم اجتماعی با عنوان «امر به معروف منهی از منکر» خوانده شده است. «معروف» هر کار نیک و شایستهای است که دین، عقل و فطرت به آن دستور دهد و مطلوب سعادت انسان باشد؛ «منکر» نیز هر عمل ناپسندی است که نفس یا شیطان به آن دعوت میکند. ازنظر اسلام، دو فریضة امر به معروف و نهی از منکر، راهکاری عملی برای جلوگیری از انحرافات دینی است. بهترین دلیل بر اهمیت این دو فریضة بزرگ، آن است که حفظ دین و جامعه به آن بستگی دارد. ازاینرو، قرآن کریم نخستین وظیفة همه انبیاء را امر به معروف و نهی از منکر معرفی کرده است. هدف از انجام این پژوهش، بررسی پیامدها و آسیبهای کوتاهی در اجرای دو فریضة امر به معروف و نهی از منکر است.
روش تحقیق: این پژوهش، با روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از متون معتبر و جمعآوری مطالب مرتبط با موضوع، انجام گرفته است.
یافتهها و نتیجهگیری: نتایج پژوهش نشان داد که پیامدها و آسیبهای کوتاهی در اجرای فریضة امر به معروف و نهی از منکر عبارتاند از: 1- سلطة اشرار؛ 2- دخالت و سلطة بیگانگان؛ 3- زوال برکات؛ 4- اقامه نشدن واجبات در جامعه؛ 5- هلاک شدن انسانها و عذاب دنیوی؛ 6- از بین رفتن امنیت؛ 7- جابجایی معروف و منکر ؛ 8- اجابت نشدن دعا و ... .
Background and objectives
The life of the Islamic community depends on people's sensitivity to God's commandments and public oversight of their implementation and what is appropriate for the Islamic community. In religion, this important social category has been called "calling for good and forbidding evil." "Good" is any good deed commanded by religion, intellect and nature and desirable to human well-being; "evil" is any evil act that the soul or the devil invites. For Islam, the two assumptions of calling for good and forbidding evil are practical ways of preventing religious deviations. The best reason for the importance of these two great assumptions is that the preservation of religion and society depends on it. Therefore, the Holy Qur'an has introduced the first duty of all the prophets to calling for good and forbidding evil. The purpose of this study is to investigate the consequences of ignoring two acts of calling for good and forbidding evil.
Methodology
This research is a descriptive-analytical study, which has been conducted using valid texts and collecting the related materials.
Findings and results
The results showed that the consequences and damages of ignoring calling for good and forbidding the evil are: 1) Dominance of hooligans; 2) Interference and domination of aliens; 3) Decrease of blessings; 4) Non-fulfillment of obligations in society; 5) Human beings perishing and worldly torment; 6) Loss of security; 7) Good and evil displacement; 8) Prayers not being answered etc.
خلاصه ماشینی:
در نگاه معصومان ع نيز امر به معروف و نهي از منکر، از مهم ترين برنامه هايي است که خداوند انجامش را از پيامبران خواسته است و کسي که به انجام اين برنامۀ الهي همت گمارد، درواقع همگام با انبياي الهي به اجراي رسالت عظيم آنان پرداخته و به موازات آن ، امنيت را در جامعه ، تحقق بخشيده است چنانکه امام حسين ع دربارة فلسفه قيام خود مي فرمايند: «إني لم أخرج أشرا و لا بطرا و لا مفسدا و لا ظالما، إنما خرجت لطلب إلاصلاح في أمۀ جدي ، أريد أن آمر بالمعروف و أنهي عن المنکر و اسير بسيرة جدي و أبي » «من از روي هوس و جاه طلبي قيام نکردم ، بلکه براي اصلاح در کار امت جدم قيام کردم مي خواهم امر به معروف و نهي از منکر کنم و به شيوة جد و پدرم حرکت کنم » (مجلسي ، ١٤٠٣ق : ٣٣٩/٤٤).
حال اگر ما منفعلانه در مورد اين دو واجب الهي عمل نماييم دچارهاي بلاها و مصيبت هاي دنيوي و اخروي خواهيم شد که گاه غيرقابل جبران خواهد بود؛ بنابراين با توجه به اهميت اين فريضه در دين مبين اسلام بايد بررسي شود که اگر فريضۀ امر به معروف و نهي از منکر در جامعه ترک شود چه پيامدها و ضررهايي دربر خواهد داشت ؟ اين تحقيق از لحاظ هدف ، کاربردي است و براي دستيابي به اهداف پژوهش از روش توصيفي -تحليلي در سه مرحله : تأمل در مسئله ، گردآوري داده ها و تحليل داده ها استفاده شده است .