چکیده:
هدف پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تحول سازمان بر بهره وری کارکنان باتوجه به متغیر میانجی رضایت شغلی در شرکت برق منطقه ای تهران انجام شد. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی- پیمایشی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان شرکت برق منطقه ای تهران بود که با استفاده از فرمول کوکران، تعداد ۳۳۱ نفر به عنوان نمونه آماری و به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استاندارد بهره وری نیروی انسانی (هرسی و گلداسمیت، ۱۹۸۰)، پرسشنامه استاندارد تحول سازمانی (گاتر و دراکر، ۲۰۰۵) و استاندارد سنجش رضایت شغلی ویسوکی و کروم (۲۰۰۰) استفاده و روایی محتوایی پرسشنامه توسط اساتید تایید شد. ضریب آلفای کرونباخ برای بهره وری نیروی انسانی ۷۰۸/ ۰، تحول سازمانی ۸۹۰/ ۰ و رضایت شغلی ۹۲۰/ ۰ برآورد شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار لیزرل ۵۴/ ۸ استفاده شد. نتایج نشان داد تحول سازمان بر بهره وری کارکنان باتوجه به متغیر میانجی رضایت شغلی در شرکت برق منطقه ای تهران، تاثیر مثبت و معنی داری دارد.
خلاصه ماشینی:
این پژوهش ، به بررسی تأثیر تحول سازمان بر بهره وری کارکنان باتوجه به متغیر میانجی رضایت شغلی در شرکت برق منطقه ای تهران پرداخته است که در مدل مفهومی زیر نشان داده شده است .
شکل ٢: نتیجه بدست آمده برای مدل ساختاری تحقیق در حالت ضرایب استاندارد فرضیه اصلی: تحول سازمان بر بهره وری کارکنان باتوجه به نقش متغیر میانجی رضایت شغلی در شرکت برق منطقه ای تهران تأثیر دارد.
باتوجه به شکل ٤، مقدار آماره t بدست آمده برابر با ٢ که بزرگتر از ١/٩٦ میباشد و فرضیه پژوهش مورد تأیید قرار می گیرد و میتوان چنین استنباط نمود تحول سازمانی تأثیر معنیداری بر بهره وری کارکنان در شرکت برق منطقه ای تهران دارد.
باتوجه به شکل ٤، مقدار آماره T بدست آمده برابر با ٢/٠٨ که بزرگتر از ١/٩٦ میباشد و فرضیه پژوهش مورد تأیید قرار میگیرد و میتوان چنین استنباط نمود رضایت شغلی تأثیر معنیداری بر بهره وری کارکنان در شرکت برق منطقه ای تهران دارد.
علاوه بر آن ، پیشنهاد میشود با اختصاص منابع کافی و اتخاذ سیاست عدم تمرکز توسط مسئولان ، مدیران شرکت برق منطقه ای تهران را در این راه یاری رسانند؛ برقراری ارتباط نزدیک و مستقیم بین مسئولان و کارکنان ، نزدیک کردن اهداف فردی با اهداف سازمانی، ایجاد جو همکاری و همدلی میان کارمندان و مدیران ، طراحی و اجرای نظام های تشویق و تنبیه مناسب در سطح سازمان و حمایت از نیروهای خلاق ، ساعی، مبتکر و غیره برای ایجاد رضایت شغلی بیشتر؛ بر اساس نتایج پژوهش سعی شود در انتخاب مدیران ، از مدیران تحصیل کرده و آشنا به ترفندهای مدیریتی استفاده شود.