خلاصه ماشینی:
پرداختن به این گفتارها، مجال مفصلی میطلبد؛ اما در ادامه، با توجه به اینکه برخی از گفتارها در بیشتر کتابهایی که در مورد مهدویت نوشته شده، مورد توجه قرار گرفته است، به خلاصهای برخی از آنها اکتفا میکنیم: سؤال1: چگونگی به کمال رسیدن و آمادگی امام خردسال اینک به این پرسش میرسیم که: شایستگیهای آن رهبر منتظر چگونه به کمال رسید [و آمادة رهبری شد]، با اینکه او پدرش، امام حسن عسکری( را بیشتر از پنج سال همراهی نکرد و میدانیم که پنج سالگی دوران طفولیت است و هرگز برای رشد شخصیتی یک رهبر کافی نیست، پس چه زمینههایی در تکامل وی نقش داشته است؟ جواب: آن حضرت پس از شهادت پدر بزرگوارش، (تنها) جانشین وی در امامت و رهبری شد؛ یعنی ایشان تمام ویژگیهای فکری و روحی یک امام را در همان اوان کودکی دارا بوده است.
عامل اساسی در ایجاد این فضای مناسب و پذیرش پیام جدید «عدالت» از طرف مردم، همانا احساس پوکی و پوچی است که انسان متمدن آن روز خواهد کرد و منشأ این احساس، تجربههای مختلف بشری از تمدن است؛ تمدنی که جنبههای منفی آن پشت او را خم میکند و به آنجا میرسد که میفهمد شدیدا نیاز به کمک دارد و از عمق جان، توجه خود را به عالم غیب یا منبعی مجهول، معطوف میدارد؛ اما از نظر پیشرفتهای مادی، میتوانیم بگوییم در آینده شرایط برای رساندن پیام به جهانیان بهتر از گذشته است؛ زیرا بخشهای مختلف دنیا به هم نزدیک میشوند، مردم میتوانند با هم ارتباط برقرار کنند و وسایلی که یک سازمان مرکزی برای آگاهسازی ملتها از رسالت جدید بدان نیاز دارد، در دسترس میباشد.