چکیده:
دولت سیار،زیرمجموعهای از دولت الکترونیک است.دولت الکترونیک عبارت است از استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات برای بهبود فعالیتهای سازمانهای دولتی.در مورد دولت سیار،فناوریهای اطلاعات و ارتباطات،به فناوریهای موبایل و یا بیسیم،نظیر تلفنهای سلولار موبایل، لپتاپها و همیاران دیجیتال شخصی-که به شبکههای منطقهای محلی بیسیم متصل میشوند-محدود میشوند.دولت سیار میتواند به فراهم کردن اطلاعات عمومی و خدمات دولتی در هر زمان و در هر مکان کمک کند.
خلاصه ماشینی:
برای مثال،در مالزی، شهروندان میتوانند اطلاعات مربوط به رایگیریها را با استفاده از خدمت پیام کوتاه دریافت کنند.
کامپیوترهای شخصی متصل به اینترنت هنوز وسیله مرجح برای حضور در مباحثات سیاسی آنلاین،جستجو برای یافتن اطلاعات تفصیلی در مورد بخش دولتی و انجام بیشتر انواع خدمات دولت الکترونیک هستند.
دولت سیار را میتوان برای چهار هدف و کارکرد اصلی در بخش دولتی-که در زیر خلاصه شده است-به کار برد: الف-ارتباطات سیار:بهبود ارتباطات میان دولت و شهروندان( g 2 c,c 2 g ) ارائه اطلاعات به مردم،یک فعالیت کماهمیت نیست،بلکه پایه توانمندسازی شهروندان است.
دیگر مثالهای وجود پتانسیل برای این فناوری را میتوان در کشورهای صنعتی جستجو کرد: -ادارات مالیات نروژ،بازگشتهای مالیاتی با استفاده از پیام کوتاه را عرضه کردهاند.
در سیستم رایگیری سیار،این اطمینان باید (به تصویر صفحه مراجعه شود) وجود داشته باشد که فرستنده پیام،یک رایدهنده ثبت شده است و اینکه هیچکس از این سیستم برای بیش از یکبار رای دادن یا رای دادن به جای فرد دیگری سوءاستفاده نمیکنند.
این یافتهها ممکن است معانی ضمنی گستردهتری برای تمام کاربردهای دولت سیار داشته باشد و با مشکلاتی که در فیلیپین در زمینه ارسال پیامهای تقلبی و فکاهی گسترده به سیستمهای دولت سیار وجود دارد،سازگاری داشته باشد.
یک پتانسیل دیگر فناوری بیسیم آن است که میتواند محیط نفوذناپذیری را برای کارکنان دولت فراهم کند تا دائما در ارتباط با وسایل الکترونیک باشند.
اعتماد/امنیت:اگر قرار باشد دولت سیار، سیستمهای پرداخت سیار یا دیگر خدمات دولتی را در برگیرد،در این صورت باید از امنیت خوبی برخوردار باشد و قابلیت اعتماد را داشته باشد.