چکیده:
هدف اصلی پژوهش حاضر معطوف به بررسی مضامین عرفانی و اسلامی ـ ایرانی در آثار الکساندر کوسیکوف، شاعر سده بیستم روسیه است. کوسیکوف از آن دسته شاعرانی است که در ایران کاملا مورد بیتوجهی قرار گرفته است، در حالیکه میزان تاثیرپذیری وی از عرفان، فرهنگ و ادبیات ایران و مشرق زمین کاملا قابل توجه است. مطالعه توصیفی و تحلیلی آثار «سجاده مروارید»، «اسکندرنامه»، «البراق» و پارهای دیگر از تصنیفات وی، حاکی از تاثیرپذیری و همنوایی وی با عرفان اسلامی ـ ایرانی است. طرح مفاهیم قرآنی و اسلامی، مضامین و بنمایههای عرفانی ادب فارسی، اقتباس از سبک شعری و کاربرد واژههای فارسی در آثار کوسیکوف از جمله این تاثیرات بودهاند. تجلی بنمایههای عرفانی ادبیات فارسی بر اشعار الکساندر کوسیکوف، بیانگر ژرفای تاثیر عرفان و ادب ایرانی بر ادبیات و اندیشه شاعران سرزمینی دیگر و مایه مباهات هر ایرانی است و توانایی شاعر و عمق نگاه او را در ایجاد جهانی با گفتمان چند سویه و ایجاد پل بین تمدنها و گفتگوی فرهنگها مینمایاند و از سویی دیگر نمایانگر قدرت نفوذ اندیشههای اسلامی و عرفانی در ملل دیگر است
خلاصه ماشینی:
بازتاب ادب فارسی و عرفان اسلام ـ ایرانی در اشعار الکساندر کوسیکوف زینب صادقی سهل آباد استادیار گروه زبان روسی دانشکده ادبیات دانشگاه الزهرا (س ) چکیده هدف اصلی پژوهش حاضر معطوف به بررسی مضامین عرفانی و اسلامی ـ ایرانی در آثار الکساندر کوسیکوف ، شاعر سده بیستم روسیه است .
تجلی بن مایه های عرفانی ادبیات فارسی بر اشعار الکساندر کوسیکوف ، بیانگر ژرفای تأثیر عرفان و ادب ایرانی بر ادبیات و اندیشۀ شاعران سرزمینی دیگر و مایۀ مباهات هر ایرانی است و توانایی شاعر و عمق نگاه او را در ایجاد جهانی با گفتمان چند سویه و ایجاد پل بین تمدن ها و گفتگوی فرهنگ ها مینمایاند و از سویی دیگر نمایانگر قدرت نفوذ اندیشه های اسلامی و عرفانی در ملل دیگر است .
الکساندر باریساویچ کوسیکیان ١ (١٩٧٧-١٨٩٦) شاعر ارمنی تبار که به روسـی شعر میسرود و خود را الکساندر کوسیکوف ٢ مینامید، یکی از این شاعران شوریده عرفان ، فرهنگ و ادبیات فارسی و اسلامی است .
برای بررسی و تحلیل میزان تأثیرپذیری الکساندر کوسیکوف از عرفان و ادبیات ایرانی و فرهنگ اسلامی و واکاوی بن مایه های قرآنی در آثار او، برخی از اشعار وی مانند «سجاده مروارید»، «اسکندرنامه »، «البراق »، «آیینۀ الله » و...
در این شعر، واژه های سلام علیکم ، مؤذن ، مسجد، الله و ملا به زبان فارسی و تنها با رسم الخط روسی بکار رفته اند و از «اطمینان » میتوان به عنوان یکی دیگر از احوال سلوک در شعر فوق یاد کرد.