چکیده:
انسان برای رفع نیازهای زندگی خود، به تعامل و ارتباط با دیگران وابسته است؛ اما گاهی این ارتباط دچار نابسامانی و نابهنجاری میشود. عواملی را که سبب اختال در روابط میانفردی میگردد، سدهای ارتباطی مینامند. هدف نوشتهی پیش رو، بیان راهکارهای رفع موانع ارتباطات انسانی، در آموزههای دینی با
رویکرد تربیتی است. روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی، با نگاهی قرآنی- روایی و رویکرد تربیتی است که پس از طرح نکات مقدماتی و بیان موانع ارتباطی، با جستجو در آیات و روایات، به مجموع های از راهکارها پرداخته
است. یافتهها نشان میدهد، با تامل در این متون، راهکارهای بینشی، کنشی و انگیزشی را میتوان برای رفع موانع و بهبود ارتباطات انسان، بهمنظور رسیدن به تربیت اسامی مشاهده کرد. نتیجهی پژوهش بیان
میکند: اولین گام، «روش بینشی » است؛ تا نگاه فرد نسبت به خود، خدا و دیگران تغییر نکند و انسان به شناخت درستی از پیرامون خود نرسد، هیچ اقدامی ثمربخش نیست. در گام بعدی، باید انگیزهی فرد تغییر کند (روش انگیزشی). شخص باید مثبتنگر باشد، با دیگران همدلی و همراهی کند، حسن خلق داشته باشد و از لغزش افراد بهراحتی درگذرد. در انتها، با روش کنشی، رفتار خود را با دیگران اصاح کند تا به تربیت صحیحی در حوز هی فردی و اجتماعی دست یابد. شایان توجه است که در آموزههای دینی، بر توامان بودن هم هی راهکارها باهم توصیهشده است.
خلاصه ماشینی:
راهکارهای رفع موانع ارتباطات انسانی از منظر قرآن و روایات با رویکرد تربیتی حسین خاکپور 1 مرضیه احمدزاده 2 غلامرضا رضویدوست 3 چکیده انسان برای رفع نیازهای زندگی خود، به تعامل و ارتباط با دیگران وابسته است؛ اما گاهی این ارتباط دچار نابسامانی و نابهنجاری میشود.
این روایت به دو نکتهی مهم اشاره میکند: ترس از خدا، خوب و باعث تعالی است؛ اما ترس از خلق سبب گریزان شدن از مردم و گرفتار شدن در وادی تنهایی است؛ ازاینرو، افرادی که ترس در وجود آنان رخنه کرده، قادر نیستند سخن خود را با صراحت و قاطعیت بیان کنند و غالباً در برقراری ارتباط با همنوعان دچار شکست میشوند و این مشکل ناشی از عدم شناخت و ویژگیهای درونی افراد است.
حدیث بیان میکند که انسان همانگونه که خیرخواه خود است، باید خیرخواه دیگران باشد؛ اما چگونه میتوان این خیرخواهی را به مخاطب در یک ارتباط منتقل کرد؟ در اندیشهی تربیت اسلامی، اگر فرد به این بینش و اعتقاد قلبی رسیده باشد که آنچه برای خود میپسندد، برای دیگران هم بپسندد، این اعتقاد بهمرور در رفتار و سخن او نیز اثر خود را نشان خواهد داد.
سیره و روش پیامبر (ص) و معصومان که بیانگر تربیت اسلامی است، نشاندهندهی توصیه و تأکید بر برقراری ارتباط غیرکلامی مؤثر و جلب محبت دیگران با استفاده ازاینروش پسندیده است؛ زیرا هنگامیکه انسان به طرف مقابل خود نگاه کند، نشانهی اهتمام و توجه او به فرد است و از این راه، ارتباط مؤثری را با او برقرار میکند (زارعی و دیگران، 1396، ص 63).