چکیده:
انعطافپذیری در قراردادهای حوزۀ انرژی اهمیت بسزایی دارد که میتواند تضمینکنندۀ تداوم و اجرای مناسب آنها باشد. این موضوع در قراردادهای بلندمدت چشمگیرتر است. قراردادهای حفاری نیز که از قراردادهای بالادستی فرعی است، گاهی مشمول مفهوم قراردادهای بلندمدت قرار میگیرد؛ از این رو، باید فروض مختلف و به تبع آن، سازوکارهای قراردادی مناسب برای ایجاد انعطافپذیری در آنها پیشبینی شود. با توجه به تغییرات احتمالی، به ویژه در شرح کار، شرایط اجرای عملیات و بهای نفت، طراحی قراردادهای منعطف و پیشبینی شروط مناسب جهت تداوم قراردادی و یا حفظ تعادل آن، امری ضروری است. پیشبینی نرخهای احتیاطی، نرخ مشروط، امکان تعدیل، مذاکرۀ مجدد و تعلیق، میتواند از مهمترین سازوکارهای ایجاد انعطافپذیری باشد. بنابراین، هدف مقالۀ پیش رو، بررسی قراردادهای حفاری روزانه و سازوکارهای مناسب در جهت پویایی این دست قراردادهاست.
Flexibility in long term contracts of energy sector has importance which can guarantee their contractual proper performance. Drilling contracts as secondary upstream contracts are being influenced by oil price fluctuation. This matter not only affects contractual balance but also is in contrast with underlying mutual agreement regarding applying of rates equal to market rates. Therefore proper contractual mechanism shall be incorporated in contracts to make possible to adjust and modify contractual rates in accordance with market conditions. Determining a suitable index for adopting rates and set dimension for modification of rates can provide required flexibility in these contracts. In addition to using renegotiation as an independent clause, it can be used as a supplementary clause to manage the inefficiency of using adaptation clause. However, this article aims to examine Day Rate Drilling Contracts and proper mechanism for modification of them.
خلاصه ماشینی:
قراردادهاي حفاري نيز که از قراردادهاي بالادستي فرعي است ، گاهي مشمول مفهوم قراردادهاي بلندمدت قرار ميگيرد؛ از اين رو، بايد فروض مختلف و به تبع آن ، سازوکارهاي قراردادي مناسب براي ايجاد انعطاف پذيري در آن ها پيش بيني شود.
ممکن نبودن پيش بيني دقيق شرايط چاه و محيط اجراي قرارداد در زمان انعقاد، بهاي نفت و عوامل تأثيرگذار بر نرخ هاي قرارداد و لزوم طراحي قراردادهايي پويا که بتواند ضمن حفظ يا افزايش کارآمدي موردنظر با شرايط حادث شده در حين اجرا نيز سازگاري يابد، از ضروريات اين بخش از صنعت است که نبايد از نظر دور داشت .
اين قراردادهاي مدت دار يا Term Contract ممکن است محدود به منطقۀ عملياتي خاصي باشند اما در برخي مواقع در قرارداد امکان انتقال دستگاه حفاري به مناطق ديگر نيز پيش بيني مي شود.
اصولاً، کارفرمايان در قراردادها با توجه به قدرت چانه زني شروط موسعي ناظر به فسخ براي خود پيش بيني مي کنند که اين امر ممکن است در فرض کاهش نرخ هاي قرارداد و عدم موافقت پيمانکار با نرخ هاي جديد، وسيله اي براي رهايي کارفرما از قرارداد باشد.
شروط سازگاري خودکار طرفين قرارداد براي ايجاد انعطاف پذيري ، شروطي ناظر به بازنگري نرخ هاي قراردادي پيش بيني مي کنند.
پيش بيني اين مبلغ در پروژه هاي ساخت انجام مي شود که مي تواند از جمله شروط ايجاد پويايي در قراردادهاي حفاري نيز در شرايطي باشد که حوزه و حجم دقيق خدمات مشخص نيست .