چکیده:
جایگاه قانونی مبهم و نامشخص شرط ماهوی گام ابتکاری در ماده 2 قانون ثبت اختراعات، علائم تجاری و طرحهای صنعتی مصوب 1386، یکی از نواقص بارز قانون آزمایشی فوق است. در این ماده آمده است: «اختراعی قابل است که حاوی ابتکار جدید و دارای کاربرد صنعتی باشد. ابتکار جدید عبارت است از آنچه که در فن یا صنعت قبلی وجود نداشته و برای دارنده مهارت عادی در فن مذکور معلوم و آشکار نباشد ...» چنین بیانی شائبه یکی بودن دو شرط تازگی و گام ابتکاری را ایجاد نموده است، حال آنکه چنین نیست و شرط گام ابتکاری در اغلب قریب به اتفاق قوانین و مقررات خارجی اعم از ملی، منطقهای و بینالمللی و نیز در نظامهای حقوقی مختلف و اقتصادهای گوناگون، مستقل از سایر شرایط بیان شده است. در این تحقیق برآنیم با بیان جایگاه شرط گام ابتکاری در قوانین، مقررات و اسناد ملی، منطقهای و بینالمللی در کشورها و نظامهای گوناگون، به الگوی مناسبی برای قانونگذاری کشورمان پس از پایان مهلت اجرای آزمایشی قانون سال 1386، دست یابیم.
Ambiguous and indeterminate place of substantive inventive step requirement in the article 2 of the registration of inventions, trademarks and industrial designs act approved on 1386,is one of the sensible defects of the aloft tentative act. In this act that has come that an invention is patentable which has inventive step and industrial application. Such a statement produce the doubt of the unity of two requirement of novelty and inventive step, while is not such and inventive step requirement has state independent from after requirements in the major near the all of the foreigner acts and rules weather national, local and international, also and in different legal systems and various economies In present article we going to with the statement of place of inventive step requirement in the national, local and international acts, rules and document in the various countries and systems, to obtain a paper standard for legislation of our country after the end of space of tentative enforcement of the act of 1386.
خلاصه ماشینی:
مادٔە ٢ قانون مذکور که در مقام بیان شــرایط ماهوی اختراع بوده و گام ابتکاری را نیز تعریف نموده است ، نمونه ای از نواقص و ایرادهای وارد بر این قانون اســت ؛ زیرا برخلاف رویۀ موجود در مقررات داخلی و بین المللی و به شیؤە نامأنوسی در مادٔە ٢ قانون جدید ثبت اختراعات ، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب سال ١٣٨٦ آمده است : «اختراعی قابل است که حاوی ابتکار جدید و دارای کاربرد صنعتی باشــد.
» این در حالی است که در بند ١ مادٔە ٢٧ موافقتنامۀ تریپس که جامع ترین سند بین المللی در زمینۀ حمایت از مالکیت فکری است و جزو لاینفک سازمان تجارت جهانی آمده است : «حق ثبت اختراع ، برای فراورده و فرایندهای (تولیدی ) در تمامی رشته های فناوری ، مشروط بر اینکه جدید بوده ، متضمن گام ابتکاری و کاربرد صنعتی باشــند، وجود دارد».
در مادٔە (١٠٣)٣٥ این قانون آمده است : «در صورتی کــه تفاوت های میان اختراع ادعایی و فن یا صنعت قبلی به گونه ای باشــد که اختراع ادعایی به عنوان یک کل ، در زمان ایجاد اختراع ، برای شــخص با مهارت معمولی در دانش مربوطه بدیهی بوده باشــد، حتی اگر اختراع مذکور حائز شرط تازگی باشد، حق ثبت اختراع به آن اعطا نخواهد شد.
Germany patent Act as Amended by the Act on Improvement of enforcement of intellectual property Rights of 31 July 2009.
Germany patent Act as Amended by the Act on Improvement of enforcement of intellectual property Rights of 31 July 2009.