چکیده:
تمثیل که شاخهای از تشبیه است ذکر روایتی است به شعر یا نثر که مفهوم واقعی آن را از طریق برگرداندن اشخاص و حوادث به صورتهایی غیر از آنچه که در ظاهر دارند حاصل میشود یا بیان داستان و حدیثی است به طریق ذکر مثال و مثل در اصطلاح ادبی نوع خاصی است که آن را به فارسی داستان (دستان) میگویند و مثل و افسانه در معنی وجاهت اشتراک دارند. ادبیات تعلیمی، نوشتهها و آثاری است که برای خواننده و دریافت کننده پیام، دانش و معارفی را بیان کند و یا تعلیماتی از قبیل علوم فلسفی، مذهبی و دیگر علوم را نشان دهد. در طول سالیان گذشته و قرن هایی که بر ادبیات فارسی گذشته، آثار بسیاری در ادبیات تعلیمی همراه با تمثیل در شعر و نثر پدید امده است که هر کدام دریایی از معارف را به همراه دارد امّا در تصّور ادب فارسی نیز آثاری یافت میشود که هر از چندی در تاریخ ادبیات فارسی در زمرة ادب تعلیمی قرار میگیرد امّا داخل در ادبیات نیست که باید این آثار را نظم تعلیمی بنامیم.
Allegory which is a branch of simile represents a narrative as a prose or poetry that its real meaning is got through converting characters and events in forms different from forms having in appearance. Or it is a representation of a story through examples and proverbs. In literary term it is a particular type told story (Dastan) in Farsi. Proverb and myth have in meaning. Didactic literature is literature representing knowledge and learning for the reader and receiver of the message or teachings such as religious, philosophical and the other sciences. During the years and centuries passed in Farsi literature, a lot of literature in didactic literature along with allegory in prose and poetry have been developed that each of them has a sea of learning. But in تصور Farsi literature, literature is also found that sometimes is included in didactic literature in history of Farsi literature but is not within literature and we should call this literature "didactic poetry".
خلاصه ماشینی:
اما آثار دیگری نیز وجود دارد که از جوهره ادبیات مشحون و مسأله مورد بحث و تعلیم در قالب داستان، نمایش و شعر و غیره بیان شده است به طور مثال کتاب شریف مثنوی اثر حضرت مولانا و بوستان سعدی، کتاب گران قدر معلم ادبیات فارسی و حدیقه سنایی اثر حکیم بزرگ فارسی زبان، آثاری ادبی و تعلیمی هستند که سرشار از زیباییها و معارف بلند فرهنگی و انسانی میباشند بدین ترتیب عرصهی کاربرد اصطلاح ادب تعلیمی تمثیلی بسیار وسیع است؛ زیرا به هر حال هر اثری بالقوه مطلبی را تعلیم میدهد اما در ادب فارسی معمولاً این اصطلاح را وقتی به کار میبرند که قصد و هدف نویسنده آشکارا تعلیم باشد.
این مکتوبات را بر گورشلی نوشتهاند تا هیجان انتقادی وی را نسبت به دین برانگیزانند اما نالة مستانة مولانا «میان صخره و خارا اثر دارد … اثر دارد …» در تعریف ادبیات تعلیمی برای بسط موضوع دو گفتار میآوریم؛ در تعریف نثر، شمسیا مینویسد: «اثر تعلیمی (Didactic Literature) اثری است که دانشی (چه عملی و چه نظری) را برای خواننده تشریح کند یا مسائل اخلاقی، مذهبی، فلسفی را همراه با تمثیل به شکل ادبی عرضه دارد.
Haji Abadi Persian language and literature of, Islamic Azad University, Azadshahr Branch- Iran Abstract: The systematic study of the place of birds in the allegories in the complete works of Saib, is one of the exact and scientific methods that will make us close to his mental and contemplative world.