چکیده:
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش راهبردهای یادگیری خودگردان مبتنی بر مدل پینتریچ بر تأخیر در رضایتمندی تحصیلی و خودناتوانسازی تحصیلی دانشآموزان دارای اهمالکاری تحصیلی بود که در سال تحصیلی 98-97 در شهر تهران مشغول به تحصیل بودند. بدین منظور از طریق نمونهگیری تصادفی چند مرحلهای و از طریق اجرای پرسشنامه اهمالکاری تحصیلی و انجام مصاحبه بالینی تعداد 34 نفر برای متغیر اهمالکاری بر اساس بالاترین نمونه انتخاب شدند و به طریق واگذاری تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. سپس گروه آزمایش در شانزده جلسه 90 دقیقهای که توسط درمانگر آموزشدیده اجرا شد، تحت آموزش راهبردهای یادگیری خودگردان قرار گرفتند. در حالی که گروه گواه در معرض هیچ مداخلهای قرار نگرفتند. پس از آن از همه آزمودنی-های گروه آزمایش و کنترل پسآزمون به عمل آمد. دادههای به دست آمده با استفاده از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون کوواریانس) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت..
خلاصه ماشینی:
Academic Delay of Gratification (ADOG) تأخیر در رضایتمندی تحصیلی ، یعنی به تعویق انداختن اهداف تحصیلی کوتاه مدت و پاداش - های موجود فوری و دنبال کردن اهداف بلندمدت تحصیلی که به طور موقت دور، اما ارزشمندتر هستند به طوری که اهداف بلندمدت تحصیلی به آینده تعلق دارند، گسترده اند و 1 برای به دست آوردن آن ها نیاز به تلاش است و پیش بینی کننده موفقیت افراد هستند (نلسون ، ٢٠١٨).
Bai, Guo بنابراین با توجه به این که اهمال کاری تحصیلی و خودناتوان سازی تحصیلی و عدم توانمندی در به تأخیر انداختن رضایتمندی به عنوان مسائل و مشکلات بسیار شایع و مهمی هستند که به عنوان موانعی جدی در موفقیت های علمی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان درنظر گرفته می شوند و با درنظر داشتن این مسئله که دانش آموزان دوره متوسط دوم (پایه دوازدهم ) از بابت آماده شدن برای آزمون کنکور و ورود به دانشگاه در دوره حساسی قرار دارند که وجود اهمال کاری تحصیلی ، خودناتوان سازی تحصیلی و عدم توانمندی در به تأخیر انداختن رضایتمندی به عنوان مشکلات روان شناختی در بین آن ها می توانند موانعی جدی در دست یابی به هدف هایشان باشد و با وجود پژوهش هایی که در مورد اهمیت آموزش راهبردهای یادگیری خودگردان مبتنی بر مدل پینتریچ بر بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان و تأثیر آن بر حفظ انگیزه تحصیلی درونی انجام شد، متأسفانه مدارس به برنامه های آموزشی و درمانی که برای پرورش مهارت خودگردانی طراحی شده اند کمتر توجه می کنند.