چکیده:
مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر امیددرمانی بر باورهای خودکارآمدی تحصیلی، سرزندگی تحصیلی و بهزیستی روانشناختی دانشجویان انجام شد.. این پژوهش، یک مطالعه تجربی، از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. ابتدا از طریق نمونهگیری تصادفی از 120 دانشجو آزمونهای خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان اومن و فرامن (1988)، سرزندگی تحصیلی حسین چاری و دهقانیزاده (1391) و بهزیستی روانشناختی ریف (1989) به عمل آمد. سپس تعداد 30 نفر از جامعه فوق که نمره پایینتری را در این آزمونها کسب کرده بودند، انتخاب شدند. از این تعداد، 15 نفر برای گروه آزمایش و 15 نفر برای گروه کنترل به صورت جایگزینی تصادفی انتخاب شدند. گروه آزمایش روش امیددرمانی اسنایدر را طی هشت جلسه نود دقیقهای (هر هفته یک جلسه) دریافت کردند. پس از اتمام جلسات مجددا آزمونهای خودکارآمدی تحصیلی، سرزندگی تحصیلی و بهزیستی روانشناختی روی دو گروه، اجرا گردید. دادهها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس تک متغیره در نرم افزار spss نسخه 24 تجزیه و تحلیل شد. بر اساس نتایج این مطالعه، میانگین نمرات خودکارآمدی تحصیلی (01/0< P، 217/33 = F)، سرزندگی تحصیلی (01/0< P، 647/71 = F) و بهزیستی روانشناختی (01/0< P، 28/97 = F) در مرحله پسآزمون در گروه آزمایش افزایش معناداری را نشان داد. اما این تغییرات در گروه کنترل معنادار نبود. بر اساس نتایج این مطالعه میتوان گفت که آموزش امیددرمانی مبتنی بر رویکرد اسنایدر به شیوه گروهی سبب افزایش خودکارآمدی تحصیلی، سرزندگی تحصیلی و بهزیستی روانشناختی در دانشجویان میشود. بنابراین توصیه میشود به منظور ارتقای کیفیت زندگی دانشجویان، ارائه خدمات آموزشی و برنامههای ارتقادهنده امید با روشهای مناسبی مانند یادگیری بر اساس حل مساله با مشارکت فعال دانشجو در فرآیند بحث با برنامهریزی مدون انجام پذیرد.
خلاصه ماشینی:
در مجموع پژوهش های مختلف نشان داده اند که 3 باورهای خودکارآمدی تحصیلی با انتخاب رشته تحصیلی دانشجویان (بریتنر و پجریس ، ٢٠٠٦)، نمرات بالای آنان (کاپرارا، فیدا، ویکجوین ، دل باو٤ و همکاران ، ٢٠٠٨)، پیشرفت تحصیلی مستمر فراگیران (چانا،٥ ٢٠١٨)، کاهش احتمال مردودی (آلی ورنی نی ، و لوسی دی ،٦ ٢٠١١)، سطوح پایین اضطراب آنان (یس ایل یورت ،٧ ٢٠١٤)، عملکرد مناسب در دانشگاه (لیم ، 8 ٢٠١٦)، نوع آرمان های تحصیلی (بندورا و همکاران ،٩ ٢٠٠١؛ به نقل از سیف ، ١٣٩٦)، خودتنظیمی تحصیلی (وودگال ، میونگ جین ، می می ،١٠ ٢٠١٤)، انگیزش تحصیلی (سریونا، 11 ٢٠١٤)، سرزندگی تحصیلی ١٢(یون ، هایور و آل موری ،١٣ ٢٠١٨) و بهزیستی روانی (تاستان ، 14 ٢٠١٤) رابطه معنادار دارد.
با توجه به مبانی نظری و پژوهشی ذکر شده ، پژوهش حاضر در پی پاسخگویی به این سؤال است که آیا آموزش گروهی مبنی بر رویکرد امیددرمانی اسنایدر موجب افزایش باورهای خودکارآمدی مثبت تحصیلی ، سرزندگی تحصیلی و بهزیستی روان شناختی دانشجویان می شود؟ روش تحقیق روش پژوهش حاضر آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل است .
سلیمانی و میرزایی (١٣٩٧) نیز در پژوهش خود نشان دادند که بین مؤلفه های سرمایه روان شناختی (خودکارآمدی ، امیدواری ، خوشبینی ، تاب آوری ) با رضایت از زندگی و پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.
به طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد که آموزش گروهی امیددرمانی بر مینای رویکرد اسنایدر بر باورهای خودکارآمدی تحصیلی ، سرزندگی تحصیلی و بهزیستی روان شناختی دانشجویان مؤثر بوده است .
Academic performance Journal of Educational and Social Research, 3(2), 335-342.
Relationship between social context, self efficacy, Motivation, Academic Achievement, and intention to Drop out of High School: A long study.