چکیده:
توسعه گردشگری در هر مکان جغرافیایی باعث می شود تا در کنار آثار مثبت و پیامدهای مثبت اقتصادی، اجتماعی، شاهد اثرات زیست محیطی نیز باشیم. چانچه این اثرات از نوعی منفی بوده و تداوم پیدا کند، در آن صورت می تواند خسارت های جبران ناپذیری را به بار آورد. امروزه، گردشگری پایدار در چارچوب برنامه های توسعه پایدار به منظور حفاظت از محیط زیست مناطق گردشگری مورد توجه خاصی قرار گرفته است. در همین راستا، هدف این بررسی، ارزیابی میزان پایبندی صاحبان اقامتگاه های گردشگری به گردشگری پایدار در شهرهای منتخب ساحلی استان مازندران است. جامعه آماری تحقیق حاضر را صاحبان اقامتگاه ها ی گردشگری در سه شهر بابلسر، نور و محمودآباد تشکیل دادند که به صورت نمونه گیری تصادفی ساده ، 121 نفر انتخاب شدند. روش انجام این تحقیق به صورت پیمایش بوده و برای جمع آوری اطلاعات نیز از پرسشنامه استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان داد که پاسخگویان نسبت به گردشگری پایدار گرایش مثبت داشتند و میزان این گرایش برحسب سن، تحصیلات و سابقه اشتغال پاسخگویان متفاوت بوده است. علاوه بر این، نتایج تحقق نشان داد که بین دو بعد ذهنی و عملی گردشگری پایدار رابطه مستقیم وجود داشته است. در نهایت، میزان پایبندی به گردشگری پایدار در بین سه شهر مورد بررسی، متفاوت بوده است..
Tourism development at any geographical location may cause positive as well as negative economic and social consequences, along with environmental impacts that if the later appears in negative outcomes and continues it can bring irreparable damages. Today, the sustainable tourism in the framework of sustainable development planning has been considered to prepare environmental protection. In this regard, the purpose of this study is to assess attitudes and intensions of owners of tourist resorts toward sustainable tourism in some selected resorts in Mazandaran province. Population of the study included owners of tourist resorts in those cities which 121 people were selected by simple random sampling. T conduct the survey a survey method was applied and questionnaire was the instrument of collecting data. Findings of the study showed that the surveyed people had positive attitudes towards sustainable tourism and the level of this tendency varied based on the respondents’ age, education and work experience. Furthermore, the result of the research showed that there was a direct relationship between the subjective and practical dimensions of sustainable tourism. Finally, the findings indicated that the owners’ level of commitment to the sustainable tourism in the three cities studied was different.
خلاصه ماشینی:
از میان اولین محققانی که صنعت گردشگری پایدار را مورد توجه قرار دادند، میتوان به (١٩٨٢ ,Wall &Mathieson ) اشاره نمود که بر ساختارهای متنوع زیست محیطی ، اقتصادی و اجتماعی و به عبارت دیگر، اهمیت بخشیدن به اجتماعات محلی و منابع طبیعی در کنار آن تاکید دارند (٤٩ :٢٠٠٣ ,Busby)؛ بنابراین ، توسعه گردشگری پایدار رویکرد بلندمدتی است که گردشگری با اقتصاد پایا را بدون آسیب رساندن به محیط زیست ساکنان یا جامعه میطلبد و هم زمان بر وصول برابر هزینه ها و منافع تاکید دارد (٥ :٢٠١١ ,Assante et al).
مواد و روش ها همان طور که قبلا مطرح شد، هدف از این مطالعه ، بررسی نگرش صاحبان مراکز گردشگری نسبت به گردشگری پایدار با تاکید بر بعد زیست محیطی در شهرستان های بابلسر، نور و محمودآباد است .
در بررسی رابطه بین متغیرهای زمینه ای استفاده شده در این تحقیق و ابعاد گردشگری پایدار مشاهده شد که رابطه مذکور تنها در مورد بعد عملی گردشگری معنی دار بوده است ، به این معنی که با افزایش سن ، تحصیلات و سابقه اشتغال صاحبان اقامتگاه های گردشگری، رعایت معیارهای زیست محیطی در گردشگری نیز اهمیت بیش تری پیدا میکرد.
بررسی (٢٠١١) Aligholizade &Nasirinia در شهر بابلسر نشان داد که توسعه این نوع گردشگری اثرات زیست محیطی فراوانی را بر جای گذاشته است که مهم ترین آن ها تخریب پوشش گیاهی، آلودگی آب های ساحلی و از بین رفتن چشم انداز ساحلی است .