چکیده:
مبارزه امام حسین (ع) با ستمگران و واقعه عاشورا یکی از مهمترین رویدادهای تاریخ شیعه است که سبب زنده نگاهداشتن اسلام شد اما تاریخ عاشورا نیز مانند بسیاری از تواریخ دیگر از تحریف و تصحیف مصون نمانده است. یکی از گزارههایی که در طول تاریخ، تغییر پیدا کرده، جریان لباس امام حسین (ع) در زمان شهادت است. با اینکه بعضی از محققان به اختلافات نقلهای گزاره یادشده پرداختهاند اما تاکنون در یک مقاله مستقل بهصورت کامل واکاوی نشده است. کیفیت لباس اباعبدالله (ع) در بعضی از منابع، خصوصا پس از عصر صفوی، نسبت به مصادر اولیه واقعه، متفاوت گزارش شده است؛ بنابراین، بررسی آن به جهت صیانت از تاریخ روز عاشورا ضرورت دارد. مقاله حاضر در سه بخش به جریان لباس در منابع متقدم، قبل از قرن دهم و پس از آن پرداخته و تبیین کیفیت لباس امام (ع) و ارائه الگو برای چگونگی نقد مقاتل از فواید آن است.
Imam al-Husayn's movement has safeguarded Islam, yet it has several misrepresentations throughout history. One of such topics concerns the fate of Imam al-Husayn's clothes and garments at the time of his martyrdom. Despite its importance and various views so far expressed, the very topic has seldom received enough attention. Hence the present paper addresses this question based on the earlier sources, especially those that date back to before the 10th/ 16th century.
خلاصه ماشینی:
لباس امام حسین( در زمان شهادت در مصادر اولیۀ ناقل این واقعه و همچنین بسیاری از منابع قبل از قرن دهم، تقریباً به یک صورت تصویر شده و در کتابهای پس از قرن دهم، گاهی از اوقات با تفاوت جدّی نسبت به آن، ثبت شده است.
فرمود: آن، لباس کسی است که [مُهر] ذلّت بر او زده شده است؛ پس، لباسی را گرفت و پاره کرد، آنگاه آن را زیر لباسهایش قرار داد؛ زمانی که کشته شد، آن لباس را از تنش بیرون آوردند.
اختلاف دیگر نقل ایشان با مصادر اوّلیه هم این است که در آن برای امام( لباسی کوچکتر از شلوار و بزرگتر از شلوارک میآورند.
اللّهوف، سیّد بن طاوس (م664) سید بن طاوس درباره جریان لباس اباعبدالله( مینویسد: قالَ الرّاوی وَ قالُ الحُسَین(: إبغوا لی ثَوباً لایُرغَبُ فیهِ أجعَلُهُ تَحتَ ثیابی لِئَلّا أجَرَّدُ مِنه فَأتِىَ بِتُبانٍّ فَقالَ لا، ذاکَ لباسُ مَن ضُرِبَت عَلَیهِ الذِّلَّة فَأَخَذَ ثَوْباً خَلَقاً فَخَرَقَه وَ جَعَلَه تَحتَ ثیابِه فَلَمّا قُتِلَ( جَرَّدوهُ مِنهُ ثُمَّ استَدعَى الحُسَینُ( بِسَراویلَ مِن حِبرَةٍ فَفَرَزَها وَ لَبِسَها وَ إنَّما فَرَزَها لَئَلّا یَسلُبُها فَلَمّا قُتِل( سَلَبَها بحرُ بن کَعب لَعَنَهُ الله وَ تَرَکَ الحُسَین( مُجَرَّدا؛ (ابن طاوس، بیتا: 123-124) راوی میگوید: حسین( فرمود: برای من لباسی بیاورید که در آن رغبت نشود؛ آن را زیر لباسم قرار دهم تا از تنم درآورده نشود.
ایشان بین دو نقل قول مصادر اولیه جمع کرده، بهگونهای که ظاهر آن این است که امام( دو لباس را پاره کردند: شلوارک و لباسی دیگر.