چکیده:
نگارنده برای ترجمه های فارسی کهن قرآن، علاوه بر جنبه محتوایی که توضیح
حقایق قرآن است، نقش زبانی قائل است که زبان فارسی را قوام و گسترش داده
است. آنگاه با تمرکز بر تفسیر کشف الاسرار و عدة الابرار نوشته ابوالفضل رشید
الدین میبدی، معرفی مختصر آن و بیان سبک نثر مولف (چه نثر عادی و چه نثر
مسجّع)، و گزارشی از تلاش های انجام شده در معرفی میبدی در پی می آید.
خلاصه ماشینی:
» 3 هر مترجم فارسی دان و فارسی خوان در برابر واژه های قرآنی در ترجمه قرار گرفت، از میان این تفسیرهای فاخر و ارزشمند که تعداد آنها از قرن چهارم به بعد به انبوه چشم را می نوازد، یکی نیز تفسیر عام و سترگ «کشف الاسرار و عدة الابرار» است، معروف به تفسیر خواجه عبدالله انصاری، تألیف ابوالفضل رشیدالدین میبدی که به سعی و اهتمام زنده نام مرحوم علی اصغر حکمت به طبع رسیده است.
ابوالفضل رشیدالدین میبدی نظر به ارادت و سرسپردگی و سیره مریدی و مرادی در مقام شاگردی به خواجه عبدالله انصاری به مصداق بیت: آنچه در مدرسه عمری است که اندوختمی به یکی عشوة ساقی همه بفروختمی در نتیجه کتاب تفسیر خود را از شیخ الاسلام خواجه عبدالله بن محمد انصاری می داند، یا به روایتی دیگر «کتاب تفسیر قرآن خواجه عبدالله را مطالعه نموده، چون آن را در نهایت ایجاز و غایت اختصار دیده به بسط و تفصیل آن همت گماشته و آن را کشف الاسرار ....
7 از جهت موضوعی تفسیر سترگ کشف الاسرار میبدی به سه بخش تقسیم می شود: نخست، النوبة الاولی: ترجمه آیه ها و سوره های قرآن مجید برابر لفظ روان، گویا و رسای زبان فارسی، هنر ترجمه و به کار گیری درست عبارات زبان فارسی و سلامت و روانی جمله در مقابل مفاهیم کلام الهی به بهترین وجه جلوه می کند.