چکیده:
امروزه خسارتهای ناشی از بحرانهای طبیعی و انسانی موجب شده است که تابآوری یکی از مهمترین موضوعات برای رسیدن به پایداری و به عنوان راهی برای تقویت جوامع با استفاده از ظرفیتهای آنها مطرح شود. در این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی، میزان تابآوری کالبدی منطقه یک تهران مورد ارزیابی قرار گرفته است. در این راستا، بر اساس مشاهدات میدانی و مطالعات کتابخانهای، اطلاعات و دادههای مورد نیاز، جمعآوری شده و با توجه به ویژگیهای منطقه، شاخصهای ساختار کالبدی و کاربری اراضی منطقه، دسترسی به فضاهای باز عمومی، تراکم ساختمانی، بافتهای فرسوده، عرض معابر و نزدیکی به گسل به عنوان شاخصهای موثر در تابآوری کالبدی، مورد بررسی قرار گرفتند که در نهایت هر یک از شاخصها با توجه به ضریب اهمیتشان بر اساس فرم نظر سنجی که توسط کارشناسان تکمیل شده است، در محیط GIS روی همگذاری شده و نقشه نهایی میزان تابآوری کالبدی منطقه تولید شده است. نتایج بیانگر این امر میباشد که در حدود بیش از 55 درصد از مساحت منطقه از تابآوری کم و متوسط در برابر زلزله برخوردار میباشند که مربوط به نواحی 3 و 5 و قسمتی از ناحیه 8 است و از سوی دیگر، نواحی 6 و 10، بیشترین میزان تابآوری در برابر زلزله را دارند. در مرحله بعد از ماتریس برنامهریزی کمی استراتژیکی، جهت اولویتبندی راهبردها برای اجرا شدن در مناطق با تابآوری کم استفاده شده است که بر اساس آن، راهبرد ST با حداکثر امتیاز 10.81 درصد که جلوگیری از ساخت و ساز در نواحی پر خطر (نزدیک گسل) میباشد، به عنوان بهترین راهبرد کالبدی جهت افزایش تابآوری کالبدی منطقه در برابر زلزله مطرح میگردد. در ادامه نیز پیشنهاداتی در راستای افزایش میزان تابآوری منطقه در نواحی با آسیب پذیری زیاد، ارائه شده است.
خلاصه ماشینی:
ارزيابي ميزان تاب آوري کالبدي در برابر مخاطرات زلزله با رويکرد دستيابي به مديريت پايدار (مورد مطالعه : منطقه يک تهران ) يوسفعلي زياري دانشيار جغرافيا و برنامه ريزي شهري، واحد تهران مرکزي ، دانشگاه آزاد اسلامي، تهران ، ايران 1 بهناز عباداله زاده ملکي دانشجوي دکتري شهرسازي، واحد تهران شمال ، دانشگاه آزاد اسلامي، تهران ، ايران الناز بهزادپور دانشجوي دکتري شهرسازي، واحد تهران شمال ، دانشگاه آزاد اسلامي، تهران ، ايران تاريخ دريافت : ١٣٩٦/٧/١ تاريخ پذيرش : ١٣٩٦/١٠/٢٠ چکيده امروزه خسارت هاي ناشي از بحران هاي طبيعي و انساني موجب شده است که تاب آوري يکي از مهم ترين موضوعات براي رسيدن به پايداري و به عنوان راهي براي تقويت جوامع با استفاده از ظرفيت هاي آن ها مطرح شود.
در اين راستا، بر اساس مشاهدات ميداني و مطالعات کتابخانه اي ، اطلاعات و داده هاي مورد نياز، جمع آوري شده و با توجه به ويژگيهاي منطقه ، شاخص هاي ساختار کالبدي و کاربري اراضي منطقه ، دسترسي به فضاهاي باز عمومي، تراکم ساختماني، بافت هاي فرسوده ، عرض معابر و نزديکي به گسل به عنوان شاخص هاي مؤثر در تاب آوري کالبدي، مورد بررسي قرار گرفتند که در نهايت هر يک از شاخص ها با توجه به ضريب اهميتشان بر اساس فرم نظر سنجي که توسط کارشناسان تکميل شده است ، در محيط GIS روي هم گذاري شده و نقشه نهايي ميزان تاب آوري کالبدي منطقه توليد شده است .