چکیده:
آیین اسلام از همان ابتدا یهودیان،مسیحیان و زرتشتیان را به عنوان اقلیت دینی در جامعه اسلامی به رسمیت شناخته و پیروان خویش را به رعایت احترام و حقوق آنان فرمان داد. مسلمانان نیز در طول تاریخ هر جا زمام امور را در دست داشتند،حقوق اقلیتهای مزبور را رعایت میکردند.حقوق و تعهدات این گروهها از همان آغاز تحت عوان پیمانی به نامه«ذمه» شناخته میشد.اقلیتها در این پیمان تعهداتی را نسبت به دولت اسلامی میپذیرفتند و در مقابل، دولت اسلامی تکالیفی مانند برقراری امنیت،تأمین آزادی در دین،مراسم مذهبی،مسکن،شغل و غیره را به عهده میگرفت.در مقالهء پیش رو این موضوع تحت عنوان اسلام و حقوق اقلیتها مورد بررسی قرار میگیرد.
خلاصه ماشینی:
"اسلامی به رسمیت شناخته و پیروان خویش را به رعایت احترام و حقوق آنان فرمان داد.
ارتکاب این موارد از سوی اهل ذمه به قرارداد مراجعه میشود و در صورت شمول
شرابخواری در میان مسلمانان این موارد خواه در قرارداد به آن اشاره شده یا نشده باشد،موجب نقض پیمان نمیگردد؛اما موجب حد یا تعزیر خواهد شد.
منظور از جزیه یک نوع تعهد مالی است که از سوی اهل ذمه به حکومت اسلامی
به پرداختکنندگان و نیز رفتار حاکمان اسلامی با اهل ذمه مورد بررسی قرار گیرد،
ذمه نیز باید سهم خود را از این مالیات به دولت اسلامی بپردازند.
(بدون ذکر این دو شرط در قرارداد،پیمان ذمه منعقد نمیشود) 3-پرهیز از هرگونه فعالیت نظامی مانند تجمع برای جنگ با مسلمین.
این تعهد برای دولت اسلامی شامل دو بخش داخلی و خارجی است.
نکته جالب دربارهء امنیت اهل ذمه این است که مسلمانان حتی مسئول امنیت
حکومت اسلامی و یکی از اهل ذمه را بیان میکنیم:هنگامی که حضرت علی(ع)
آنان بعد از انعقاد پیمان با حکومت اسلامی مانند مسلمانان میتوانند هر
حکومت اسلامی در زمان پیامبر(ص)و بعد از آن این حق را برای همه افراد
بنابراین اهل ذمه مانند مسلمانان در انتخاب شغل مورد علاقه خود،تا آنجا که مخالف مبانی اسلام و مصالح عمومی نبود،آزاد بودند.
بدیهی است وقتی نسبت به اشیاء حرام متعلق به اهل ذمه تا این اندازه حرمت نهاده
مردادماه 1312 نسبت به احوال شخصیه و حقوق ارثیه و وصیت ایرانیان غیر شیعه که مذهب آنان به رسمیت شناخته شده لزوم رعایت قواعد و عادات مسلمه متداوله در"