چکیده:
ابتکار استراتژیک یک قابلیت پویا به شمار میرود که نقش مهمی در بهبود عملکرد سازمانی ایفا میکند. پژوهش حاضر به واکاوی نقش ابتکار استراتژیک و تاب آوری سازمانی در بهبود عملکرد سازمانی با توجه به نقش تعدیلگری خودکارآمدی میپردازد. روش پژوهش حاضر، توصیفی- پیمایشی و از نوع همبستگی میباشد. جامعۀ آماری پژوهش حاضر، کلیۀ مدیران سطوح عالی سازمانهای دولتی شهر سمنان است و روش نمونهگیری پژوهش، طبقهای میباشد. جهت جمعآوری اطلاعات از پرسشنامه مبتنی بر طیف لیکرت استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل دادههای پژوهش از مدلسازی معادلات ساختاری بر اساس نرم افزار SmartPls بهره گرفته شد. یافتههای پژوهش نشان داد که ابتکار استراتژیک و تاب آوری سازمانی، بر عملکرد سازمانی تاثیر مثبت و معناداری دارد. علاوه بر این، نتایج فرضیههای فرعی حاکی از آن است که تاب آوری انطباقی تاثیر معناداری بر عملکرد سازمانی دارد، ولی تاب آوری برنامه ریزی شده تاثیر مثبت و معناداری بر عملکرد سازمانی ندارد. میتوان نتیجه گرفت که رهبری قوی، استفاده از دانش به روشهای جدید، توانایی کارمندان برای ایفای نقشهای متعدد و همچنین سازمان با داشتن منابع کافی برای جذب تغییرات غیرمنتظره به عنوان یک عامل حیاتی برای حفظ عملکرد سازمانی تاکید دارد. از سوی دیگر، فعالیتهای برنامه ریزی قبل از فاجعه بر تاب آوری انطباقی تاثیر گذارند اما به خودی خود برای تاثیر مثبت بر عملکرد کافی نیستند. نتایج همچنین نقش تعدیلگری خودکارآمدی را بر رابطه معنیدار بین ابتکار استراتژیک و عملکرد سازمانی تایید میکند.
strategy making improvisation is a dynamic feature that plays an important role in improving organizational performance. The present research examines the role of Strategic improvisation and organizational resilience in creating organizational performance regarding the role of self-efficacy moderator. The research methodology of this study is descriptive survey and correlation. The statistical population of this study is all managers of the highest levels of government organizations in Semnan city. The research method is simple random sampling. The questionnaire based on Likert spectrum was used in order to collect information. Structural equations’ modeling was used to analyze research data with Smart-PLS software. The findings of the research show that Strategic improvisation and Organizational resilience has a positive and significant effect on organizational performance. In addition, the results of sub-hypotheses indicate that adaptive resilience (from the dimensions of organizational resilience) has a significant effect on organizational performance; however, planned resilience (from the dimensions of organizational resilience) has no significant effect on organizational performance. It can be concluded that strong leadership, using knowledge in novel ways, the ability of employees to fill multiple roles, and the organization having sufficient resources to absorb unexpected change as critical to sustain performance. Pre-disaster planning activities, on the other hand, affect adaptive resilience but are not in themselves sufficient to positively impact performance. The results also confirm the role of self-efficacy moderator on the significant relationship between Strategic improvisation and organizational performance.
خلاصه ماشینی:
يافته هاي پژوهش نشان داد که ابتکار استراتژيک و تاب آوري سازماني، بر عملکرد سازماني تأثير مثبت و معناداري دارد.
در اين پژوهش براي نخستين بار، دو بعد تاب آوري سازماني (تاب آوري برنامه ريزيشده و تاب آوري انطباقي) و تأثير آنان بر عملکرد سازماني و همچنين نقش تعديل گري خودکارآمدي در رابطه بين ابتکار استراتژيک و عملکرد سازماني مورد توجه قرار گرفته اند.
خلاصه اهم مطالعات انجام شده (به تصویر صفحه رجوع شود) 1 Ibrahim 2 Prayag 3 Mahmood & Bakar واکاوي نقش ابتکار استراتژيک و تاب آوري بر عملکرد سازماني 113 الگوي مفهومي با توجه به فرضيه هاي توسعه يافته ، مدل پژوهش به صورت شکل ١ ارائه ميشود.
همانطور که مشخص است ضريب پايايي 1 Bakar 2 Mahmood & Bakar 3 Choi & Rainey واکاوي نقش ابتکار استراتژيک و تاب آوري بر عملکرد سازماني 115 تمامي متغيرها بالاتر از سطح قابل قبول ( ٧٠درصد) است .
در اين راستا، پژوهش حاضر به واکاوي نقش ابتکار استراتژيک و تاب آوري سازماني در بهبود عملکرد سازماني با توجه به نقش تعديل گري خودکارآمدي پرداخته است .
با استفاده از نتايج مدلسازي معادلات ساختاري انجام شده ميتوان نتايج زير را ارائه نمود: تأثير ابتکار استراتژيک بر عملکرد سازماني با ضريب معناداري (٠/١٨٦) و آماره آزمون (٢/٣٤٥) مورد تأييد واقع گرديد که اين با يافته هاي پژوهش [١٧] هم سويي دارد.
Effects of knowledge management and strategic improvisation on SME performance in Malaysia, Asian Social Science, 11(9), 207.
Nurturing SME performance through knowledge management, learning orientation, strategic improvisation, Annual London Business Research, London, 9.