چکیده:
رابطه دین و رسانه یکی از موضوعاتی است که در طول تاریخ همواره مورد توجه اندیشمندان حوزه ارتباطات بوده است. در این میان، تصویری که رسانه از خدا ارائه میدهد، بهخصوص در صنعتی نظیر هالیوود که نفوذ جهانی یافته، اهمیتی به مراتب بیشتر دارد. این مقاله درصدد بررسی نحوه بازنمایی مفهوم خدا در سینمای هالیوود است. به همین منظور، از نظریههای مرتبط با نشانهشناسی سوسور، پیرس و بارت، در ادبیات نظری آن بهره گرفته شده است. همچنین در بخش روششناسی، الگوی فیسک مورد استفاده قرار گرفته و روش تحلیل نما در سه فیلم سینمایی شاخص (رتبه ممتاز) در پایگاه رتبهبندی آی.ام.دی.بی، کنستانتین، لژیون و نمایش ترومن که به مفهوم «خدا» پرداختهاند، دنبال شده است. بر اساس نتایج بهدست آمده از این پژوهش، هالیوود سعی دارد تصویر ذهنی مخاطب از خدا را دچار اختلال کند و یا با تصویر ذهنی که از شیطان در نظر است، درهمآمیزد. در فیلمهای یاد شده، خدا میتواند تصمیمات اشتباه بگیرد و لزوما مهربان یا به فکر بندگانش نباشد؛ علاوه بر این، خدای هالیوودی تنها نظارهگر است و هیچگاه به کمک بندگانش نمیرود. بندگان نیز تنها باید ترس از او را در دل داشته باشند.
The relationship between religion and media is one of the subjects that has always been the issue of interest in the field of communication throughout history. Meanwhile, the image that the media represent from God, especially in industrial culture like Hollywood, which has a global influence, is far more important. This article seeks to examine how to represent the concept of God in Hollywood cinema. For this reason, the theories related to the semantics of Saussure, Peirce and Barthes have been used in its theoretical literature. Also, in the methodology section, the Fiske model has been used and the post-analysis method has been followed in three movies, Constantine, Legion, and The Truman Show, which have addressed the concept of God. Based on the results of this study, Hollywood tries to disrupt the image of God among the audience's mind, or manipulate it with the mental image of Satan. In the aforementioned movies, God can make mistakes and is not necessarily merciful and not mindful of his servants; besides, the Hollywood's god only watches and never comes to the aid of humankinds, and servants/humankinds should only fear him.
خلاصه ماشینی:
بازنمايي مفهوم خدا در سه فيلم ديني شاخص در پايگاه اينترنتي آيام ديبي: مورد مطالعه فيلم هاي لژيون ، کنستانتين و نمايش ترومن 1 کاظم نظري 2 حسين بصيريان جهرمي 3 حديثه حقيقي چکيده رابطه دين و رسانه يکي از موضوعاتي است که در طول تـاريخ همـواره مـورد توجـه انديشمندان حوزه ارتباطات بوده است .
نشانه شناسي به مثابه روش جـان فيسـک هـدف از تحليـل نشـانه شـناختي را معلـوم کـردن لايـه هـاي معـاني رمزگذاريشده اي ميداند که در ساختار فيلم ها، برنامـه هـاي تلويزيـون و بـه طـور کلـي، توليدات صوتي، تصويري، حتي در قسمت هاي کوچـک ايـن برنامـه هـا قـرار مـيگيرنـد (فيسک ، ١٣٨٦: ١٣٠؛ سجودي، ١٣٨٧)؛ بر همين اساس است که وي، تحليـل رمزگـان را در جايگـاه روش نشـانه شـناختي بسـيار حـايز اهميـت مـيشـمرد و بـراي آن نـوعي تقسيم بندي در نظر ميگيرد که در جدول ١ آمده است ؛ جدول ١.
بر اين اساس ، از فيلم «نمـايش تـرومن »، ٣٠ سـکانس ، «کنســتانتين » ٥٠ ســکانس و «لژيــون » ٤٠ ســکانس (در مجمــوع ١٢٠ ســکانس کــه مفهومي از خدا را در هر فيلم بازنمايي ميکند) تحليل نشانه شناسي شده است .
در اين فيلم نيز با رنگ هاي سياه و تيره که براي شاه تـاريکي (شـيطان ) در نظر گرفته شده و همچنين رنگ تيره که به معناي نااميدي است ، خدا را بـه نمـايش گذاشته اند.