چکیده:
قرآن برای اولین بار بر قانونمندی تاریخ تاکید ورزیده است و بشر را به کشف این قوانین ترغیب کرده است. واژهی خاصی که در متون اسلامی برای قانونمندی جامعه و تاریخ به کار میرود «سنت» نام دارد. آیت الله محمد باقر صدر با توجه به روش تفسیری خود معتقد بود، نظریههای زیادی در مورد سنتهای تاریخ، اقتصاد و مسایل سیاسی... وجود دارد، که فرد میتواند سوالهای خود را در این زمینه از قرآن دریافت کند. حال پرسشی که مطرح است اینکه آیا مرحوم صدر از طریق انتخاب روش موضوعی در تفسیر قرآن توانسته است این سنن را به طور کامل تبیین کند؟ هدف از مقالهی حاضر بررسی دیدگاه وی در
زمینهی سنتهای اجتماعی در قرآن که در کتاب «المدرسه القرآنیه» طرح نمودهاند، است. در ابتدا به روش ایشان در بیان سنتهای اجتماعی از دید قرآن اشاره میگردد و در ادامه با توجه به آیات قرآن و تفاسیر به بررسی دیدگاه ایشان پرداخته میشود
for the first time it is the Quran that emphasize on historys principle and courage human being to explore it. The especial lexicon in which used for this purpose is called Sonat (tradition). Mr. Sadr through his own methodology believes that, there are a lot of theories of history, economy and politics in Quran in which people could get their own answer from it. Now the hypothesis is whether Shahid Sadr could clarify traditions based on his own methodology or not? The aim for this study is going over and critiques on Sadr's attitudes toward Quran social traditions. First his methodology will be reviewed, then we critique his view based on Almizan interpretation (explanation).