چکیده:
مراکز آموزشی سازمانهای نظامی و انتظامی بهمنظور ارتقای کمیت و کیفیت خدمات، افزایش کارایی و اثربخشی و کاهش هزینهها، به وجود کارکنان خلاق و نوآور نیازمندند. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف تعیین چالشها و موانع مؤثر در خلاقیت و نوآوری کارکنان یکی از دانشگاههای نظامی با روش نمونه طبقهای- تصادفی در مجموع 150 نفر انجام شد. گردآوری دادهها بهوسیله پرسشنامه محققساخته، و امتیازدهی آن بهصورت طیف لیکرت پنج گزینهای بود. روایی پرسشنامه از طریق محتوایی، نظرات استادان و متخصصان و پایایی آن نیز با انجام پیشآزمون ـ پسآزمون از ده نفر از افراد جامعه انجام و با ضریب همبستگی (0/9) تأیید شد. از نظر پاسخدهندگان چالشهای فردی، سازمانی، محیطی و گروهی به ترتیب بیشترین تأثیر را بر ایجاد خلاقیت و نوآوری کارکنان دانشگاه نظامی دارد.
The educational centers of military and security organs need creative and innovative personnel in order to promoting quality and quantity of their services, and improving the effectiveness and efficacy and too, reducing costs. In this direction, we fulfilled this research by purpose to assignment challenges and effective obstructions on personnel’s innovation and creativity with applying accidental sample method by gathering 150 people. We gathered the information’s with applying questionnaire and we accredited with likert five option. The validity of the questionnaire justified with contentive method and the comments of professors and experts, and its durability confirmed by accomplishing pre-exam and post exam method with 10 people of the community and then in validated with solidarity index (0.9). From the viewpoint of respondent, individual, organizational, environmental and collective challenges in order to priority, have most affected on the creation of personnel’s innovation and creativity in the military university.
خلاصه ماشینی:
برخي از آنها از سازماني سنتي و بسته به سازماني پويا و پيشرو متحول شده اند؛ به همين علت ، امروز سازگاري و تطابق با تحولات سريع و روزافزون محيط از يک سـو و ايجاد زمينـۀ مناسـب بـراي تغييـر در جامعـه از سـوي ديگـر يکـي از اساسـيتـرين برنامه هاي راهبردي در سازمان ها مي باشـد، پـس تنهـا راه بقـاي سـازمان هـا در محـيط پرتلاطم و متغير امروزي، همگام شدن با تغييرهاي محيطي است ؛ مقولـه اي کـه تنهـا از طريق خواست ، انگيزش و خلاقيت نيروي انساني محقـق مـيشـود؛ بـه بيـان ديگـر، در محيط سياسي، اقتصادي و اجتماعي امروز که سرعت تغييرها غيرقابل تصور و پيش بيني است ، تنها سازمان هايي مي توانند به ادامۀ حيات خود اميدوار باشند کـه از سـرمايه هـاي انساني پيشرو، خلاق ، مبتکر و نوآور برخوردار باشند.
با توجه بـه اينکـه رسـالت اصـلي ايـن کتـاب ، تبيـين مـديريت و چگـونگي اداره کـردن خلاقيـت و نـوآوري در سازمان ها ميباشد به همين جهت در فصل پنجم تأکيد بيشتر بر روي عوامل سازماني و مديريتي موثر در بروز و شکوفايي خلاقيت و نوآوري شده است (نژاد ايراني، ١٣٨١).
از سوي ديگر با توجه به اينکه ميانگين نمونه هـاي مورد بررسي (٣/٧٦٤، ٣/٤٦١، ٣/٧٠١ و ٣/٥١٤) بيشتر از ميانگين فرضي جامعـه اسـت ، پس نتيجه گرفته ميشود که بر اساس نظرات پاسخ دهندگان ، چالش هاي فردي، گروهي، سازماني و محيطي در خلاقيت و نوآوري کارکنان مرکز آموزش مؤثر ميباشند.