چکیده:
مقاله حاضر در پی بررسی تاثیر فناوریهای ارتباطی و اطلاعاتی بر ارتباطات مهاجران (دیاسپوراها) و تقویت حافظه جمعی آنان در اقصاء نقاط جهان است که به این منظور از روش مطالعه کتابخانهای و اسنادی و ابزار فیش برداری بهره گرفته است. حافظه جمعی یا گذشته مشترک همواره برانگیزاننده دیاسپوراها برای بازگشت به و حفظ ارتباط با میهن اصلی بوده است. نتایج مطالعه حاکی از آن است که با توجه به پتانسیلهای فناوریهای ارتباطی و اطلاعاتی، ارتباطات جهانی، مفاهیم حوزه دیاسپورا و حافظه جمعی را تغییر داده است؛ چرا که با کم کردن فواصل زمانی و مکانی امکان ارتباط مداوم بین افراد دیاسپوریک را فراهم کرده و این امر حس در تبعید بودن و دوری از سرزمین آبا و اجدادی را تغییر داده است و مهمتر این که امکان تشکیل دولت-ملتهای رسانهای را برای اجتماعات دیاسپوریک فراهم کرده است.
The present study tries to examine the effect of communication and information technologies on the Diasporas’ communication and collective memory in different parts of the world. In doing so, documentary research is used. Collective memory or past in common stimulates the Diasporas to have always the desire to come back to the main land and to be in touch with. The findings of the research indicate that due to the potentials of the communication and information technologies, the global communication have changed the concepts of diaspora and collective memory; since these technologies through time and place distance reduction, provide the possibility of continuous communication among Diasporas. Accordingly, the feeling of being in exile and being away from the main land is changed among Diasporas and more importantly, the possibility of media nation state establishment for diasporic communities is provided. Key words: Diaspora, Diasporic Communities, communication and information technologies, collective memory, nation-state
خلاصه ماشینی:
نتایج مطالعه حاکی از آن است که با توجه به پتانسیل های فناوریهای ارتباطی و اطلاعاتی، ارتباطات جهانی، مفاهیم حوزه دیاسپورا و حافظه جمعی را تغییر داده است ؛ چرا که با کم کردن فواصل زمانی و مکانی امکان ارتباط مداوم بین افراد دیاسپوریک را فراهم کرده و این امر حس در تبعید بودن و دوری از سرزمین آبا و اجدادی را تغییر داده است و مهم تر این که امکان تشکیل دولت -ملت های رسانه ای را برای اجتماعات دیاسپوریک فراهم کرده است .
همچنین با توجه به قوی بودن حافظه جمعی (Collective Memory) اجتماعات دیاسپوریک (Diasporic communities) به واسطه علقه های فرهنگی که دارند، برقراری ارتباط با همنوعان برای آنان اهمیت زیادی دارد.
لذا با توجه به جهت گیری فرهنگی اجتماعات دیاسپوریک که به سمت همنوعان خود در دیگر ملت ها و کشورهای مادری است ( ,Cohen ٢٨-١٢ ,١٩٩٧)، مقاله حاضر تلاش دارد، نحوه تأثیرگذاری فناوریهای ارتباطی و اطلاعاتی را بر حافظه جمعی اجتماعات دیاسپوریک و ارتباط آنان با سرزمین آبا و اجدادیشان را بررسی کند.
والبک (Wahlbeck) (١٩٩٨) ایجاد شبکه های اجتماعی فراملی در میان اجتماعات دیاسپوریک را موجب آگاهی دیاسپوریک و شکل گیری نوعی هویت ملی فرامرزی و در نتیجه تقویت حافظه جمعی ارزیابی میکند.
با توجه به پتانسیل های فناوریهای ارتباطی و اطلاعاتی میتوان گفت که ارتباطات جهانی مفاهیم حوزه دیاسپورا و حافظه جمعی را تغییر داده است ؛ چرا که با کم کردن فواصل زمانی و مکانی امکان ارتباط مداوم بین افراد دیاسپوریک را فراهم کرده است و این امر حس در تبعید بودن و دوری از سرزمین آبا و اجدادی را تغییر داده است و مهم تر این که امکان تشکیل دولت - ملت های رسانه ای را برای اجتماعات دیاسپوریک فراهم کرده است .