چکیده:
تقکر بنیاد گرایی در عراق به سبب سبغه شیعه گری، بیانگرنوعی خاص از فعالیت های اسلامی در جامعه عراقی بوده،این تفکر شیعه(55درصدی) علیه رژیم بعثی، متکی بر اقلیت(20 درصدی عرب سنی)به حساب می آید.در طلیعه مبارزاتی نهضت امام خمینی (رحمت الله علیه)،سال(1342ش)و تبعید ایشان به عراق از یک سو،ونبوغ شخصیت فقهی شهید سید محمد باقر صدردر حوزه نجف اشرف از سوی دیگر؛وی را برآن داشت که احساس مسئولیت نموده ونسبت به جریانات فکری وسیاسی جهان اسلام،به ویژه جامعه عراقی بی توجه نباشد لذا این سوال مطرح است که شهید سید محمدباقر صدر چه قرائتی ازجریان شناسی وجریان سیاسی داشتند؟ این پژوهش با استفاده از روش توصیفی وتحلیلی به این پرسش پاسخ خواهد داد.
خلاصه ماشینی:
در طليعه مبارزاتي نهضت امام خميني رحمت الله عليه در سال ١٣٤٢ و تبعيد ايشان به عراق از يک سو، و نبوغ شخصيت فقهي شهيد سيد محمد باقر صدر در حوزه نجـف اشـرف از سـوي ديگـر؛ وي را بـرآن داشت که احساس مسئوليت نموده و نسبت به جريانات فکري و سياسي جهان اسلام ، به ويژه جامعه ي عراقي بيتوجه نباشد.
شهيد صدر ميگويد: «امروزه در جوامع اسلامي به نوعي تفکر برميخوريم که در اطراف تطـور و تحـول اسـلام و چگونگي آن در بين بسياري از مسلمين عصر حاضر رايج گشته که ميپندارند احکام اسلام بايد با تغييرات زمان تغيير بپذيرد و دنباله رو جريان زندگي انسان باشد و چون اسلام به گمان آن هـا بـه گونه هايي که بر پيامبر صلي الله عليه و آله نازل گشته ، صلاحيت ندارد وضـع زنـدگي موجـود انسـان را توجيه کند، به ناچار براي تطبيق دين با زندگي، بر مسلمانان واجب است که اسـلام را بـه رنـگ تازه اي بيارايند تا با وضع موجود عصر غربي منطبق گردد(صدر، ١٣٧٦: ٤٤).