چکیده:
اهمیت ژئوپلیتیک و ژئواستراتژیک خاورمیانه سبب گردیده تا این منطقه از جایگاه ویژهای در تفکر استراتژیک روسیه برخوردار باشد. ولادیمیر پوتین بهعنوان برجستهترین سیاستمدار در روسیة بعد از فروپاشی شوروی، تمایل خود را برای بازگرداندن روسیه به جایگاه قدرت بزرگ و ساختاری اعلام نموده و پویشها و بحرانهای منطقهای فرصت مناسبی برای اثبات ادعاهای او میباشد. در این میان، آغاز تحولات بهار عربی از اواخر سال 2010 و ظهور نشانههای گذار در نظم امنیتی منطقهای و بینالمللی بستر مناسبی را بهمنظور ورود مسکو به معادلات قدرت خاورمیانه فراهم نموده است. بر این مبنا، جلوههایی از تغییر و دگرگونی در رویکرد روسیه به نظم امنیتی منطقه خاورمیانه پدیدار شده است. در همین ارتباط، پرسش اصلی پژوهش حاضر این است که فدراسیون روسیه در دورة بعد از بهار عربی چه رویکرد و رهیافتی را در قبال نظم امنیتی خاورمیانه اتخاذ کرده است؟ یافتههای پژوهش نشان میدهد که رویکرد روسیه در قبال خاورمیانه پس از بهار عربی بر اساس نشانههایی از واقعگرایی روسی از جمله موازنة نرم، روابط متعادل با تمامی کنشگران از جمله ائتلاف تاکتیکی و راهبردی با بازیگران منطقهای و در نهایت، موازنة مستقیم و ایفای نقش متوازنکننده در برابر ایالات متحده امریکا تحقق یافته است. روش پژوهش در این نوشتار توصیفی- تحلیلی بر پایة روش کیفی و روش گردآوری دادهها نیز منابع کتابخانهای و اینترنتی میباشد.
The geopolitical and geostrategic importance of the Middle East has made the region a special place in Russia's strategic thinking. Vladimir Putin, the most prominent politician in Russia after the collapse of the Soviet Union, declares his desire to restore Russia to a position of great and constructive power, and regional dynamics and disasters are a good opportunity to prove his claims.Meanwhile, the beginning of Arab Spring developments since late 2010 and the emergence of signs of transition in the regional and international security arrangements have provided a good basis for the arrival of Moscow into the Middle East's equations of power.In this regard, the main question of the present study is that the Russian Federation has adopted an approach to the Middle East security order in the period after the Arab Spring?The findings of the research show that the Russian approach to the Middle East after the Arab Spring based on signs of Russian realism, including soft balance, balanced relations with all actors, including strategic and tactical alliances with regional actors, and finally, the direct equilibrium And has played a balanced role against the United States. The research methodology is descriptive-analytic based on qualitative method and data collection method is library and internet resources.
خلاصه ماشینی:
در همين ارتباط ، پرسش اصلي پژوهش حاضر اين است که فدراسيون روسيه در دورة بعد از بهار عربي چه رويکرد و رهيافتي را در قبال نظم امنيتي خاورميانه اتخاذ کرده است ؟ يافته هاي پژوهش نشان ميدهد که رويکرد روسيه در قبال خاورميانه پس از بهار عربي براساس نشانه هايي از واقع گرايي روسي از جمله موازنۀ نرم ، روابط متعادل با تمامي کنشگران از جمله ائتلاف تاکتيکي و راهبردي با بازيگران منطقه اي و در نهايت ، موازنۀ مستقيم و ايفاي نقش متوازن کننده در برابر ايالات متحده امريکا تحقق يافته است .
در اين ميان ، تشديد دستکاري ايالات متحده و غرب در روند تحولات بهار عربي به موازات ظهور نمودهاي ناکامي سياست دنباله روي مسکو در بحران هاي تونس ، مصر و ليبي، مقامات کرملين را متقاعد نمود تا با ورود به روند مديريت بحران منطقه اي، رهيافت نسبتا مستقل و فعالانه اي در قبال نظم امنيتي خاورميانه اتخاذ نمايد.
در همين ارتباط ، پرسش اصلي پژوهش حاضر اين است که فدراسيون روسيه در دورة بعد از بهار عربي چه رويکرد و رهيافتي را در قبال نظم امنيتي خاورميانه اتخاذ کرده است ؟ در پاسخ ، نوشتار حاضر اين فرضيه را به آزمون ميگذارد که رويکرد روسيه در قبال خاورميانه پس از بهار عربي بر اساس نشانه هايي از واقع گرايي روسي از جمله موازنۀ نرم ، روابط متعادل با تمامي کنشگران از جمله ائتلاف تاکتيکي و راهبردي با بازيگران منطقه اي و در نهايت ، موازنۀ مستقيم و ايفاي نقش متوازن کننده در برابر ايالات متحده امريکا تحقق يافته است .