چکیده:
این مقاله،به ارائهء تعریفی جامع و مانع از خودبینی و ارتباط آن با ارتکاب جرم پرداخته،و برای دستیابی به تعریف مذکور مفاهیم مشابه،و جنبههای عاطفی و اجتماعی را مورد توجه قرار داده است؛در بررسی ماهیت خودبینی به نظریات مختلف روانی و جامعهشناسی اشاره میشود؛و در نهایت تظاهرات خودبینی و فرآیند ذهنی مجرم در مشروع قلمداد کردن خود برای ارتکاب جرم مورد بررسی میگیرد.
خلاصه ماشینی:
"عاطفی و اجتماعی را مورد توجه قرار داده است؛در بررسی ماهیت خودبینی به
خودبینی و فرآیند ذهنی مجرم در مشروع قلمداد کردن خود برای ارتکاب جرم
«خودخواهی»4بوده،و عبارت است از:«گرایش کسی که خود را مرکز همه چیز میپندارد».
کسی است که تمام منافع را تابع نفع شخصی خود میداند؛حتی نفعی که او را به
نمونههای دیگر جنایتهایی که بر این پایه قرار دارد،در خانوادههایی دیده میشود
این نکته بسیار مهم نیز از راه مشاهده و تجربه محقق شده است که تظاهرات و
دو در این است که دارای آثاری مشترکند و آن آثار عبارت از ناسازگاری با شخصیت
زیرا،احترام یک جانبهء کودک به دستورها و اوامر بزرگسال،نتیجهء این واقعیت است که او نمیتواند«من»خود را،از«من»بزرگتر از
این نکات بیانگر رویکرد روانشناسی اخلاقی است؛و در مقایسه با نظریهء
خلاصه نظریهء تکوینی این است که خودبینی روانی و اخلاقی کودک،نقطهء
است؛و کودک نیز به هنگام وابستگی خود به والدین،باطنا به آنها حق میدهد.
این مزلب،همان نتیجهء نظریهء مادرزادی یا فطری بودن خودبینی است که
در تأیید نظر این محقق،باید گفت که در روستاها،مسلما خودبینی فوق العاده
ذهنی مجرم را،در این زمینه شرح داده است که وی چگونه ارتکاب جرم را در ذهن
خود مشروع قلمداد میکند؛این محقق در قسمتهای مختلف اثر خود،دربارهء این
2)جنایتکار نیز دچار خودبینی است.
است که عطش خودبینی محو و نابود ساختن از طریق حریقهای عمدی نیز در
اجتماعی نیز ناشی از آن است.
خودبین در دنیای مخصوص به خود سیر میکند؛و به ارزشهای اخلاقی و اجتماعی وقعی نمینهد.
میشود که فرد خودبین،جریان اجتماعی را برخلاف میل خود تشخیص دهد؛در"